بحران کرونا به شیوه های متفاوتی بر ما اثر دارد؛ جسمانی، هیجانی،
اقتصادی، اجتماعی و روانشناختی. برای کنترل اضطراب و ترس در ابتدا باید بر زمینه
هایی تمرکز کنیم که در کنترل ما هست، چرا
که تمرکز بر موارد غیر قابل کنترل باعث ناامیدی و اضطراب بیشتر می شود.

 

برای مثال ما نمی توانیم تاثیر کرونا بر اقتصاد جامعه را
کنترل کنیم و یا نمی توانیم از خود توقع داشته باشیم به صورت جادویی احساساتمان را
کنترل کنیم، اما می توانیم بر «اینجا و اکنون» تمرکز کنیم.

می توانیم افکار و احساساتمان را تصدیق کنیم و بپذیریم در
این بحران ممکن است طوفان های هیجانی را تجربه کنیم و احساساتی دردناک داشته باشیم،
اما می توانیم با استفاده از روش های تن آرامی تا حدی طوفان های هیجانی خود را
کاهش دهیم.

می توانیم بر فعالیت های معمول خود تمرکز کنیم و با رعایت
نکات ایمنی در محیط کار حضور یابیم.

می توانیم فضایی برای کمک و حمایت شناسایی کنیم، این منابع
شامل دوستان، خانواده و متخصصان سلامت می شوند.

می توانیم با حفظ شبکه های اجتماعی خود تا حدی اضطراب را
کاهش دهیم.

برای کاهش اضطراب افراد می توانند روش های مختلف را انتخاب
کنند، برای برخی افراد موسیقی، برای برخی هنر و برای عده ای ورزش می تواند باعث
کاهش تنش شود.

افراد با شناختی که از خود دارند راه های مختلفی را باید
در نظر بگیرند، گاهی لازم است از تکنیک «پرت کردن حواس»  استفاده کرد، پرت کردن حواس به معنی ندیدن
واقعیت نیست، بلکه به این معناست که با در نظر گرفتن واقعیت و رعایت موارد لازم
پیش بینی های لازم را داشته باشیم، اما لازم نیست تمام وقت خود را به اخبار کرونا
اختصاص دهیم.

با استفاده از این تکنیک می توان بحران روانی کرونا را پشت
سر گذاشت./105

دکتر «لیلا رازقیان» روانپزشک و رئیس بیمارستان اعصاب و روان
استاد محرری

پایان خبر