عامل بیماری گال، مایت یا هیره بسیار
کوچک و میکروسکوپی به نام سارکوپتس اسکابئی (Sarcoptes scabiei)
است.

محل زندگی انگل، داخل پوست بدن انسان است، انگل پس از انتقال به میزبان، قسمت سطحی پوست بدن را سوراخ
کرده، سپس به ایجاد تونل در سطح افقی می پردازد و تخم هایش را در داخل آن قرار می
دهد. تخم ها بعد از سه تا پنج روز
باز شده و لاروهایی از آنها خارج می شود که از سلول های پوست تغذیه کرده و در
نهایت به هیره بالغ تبدیل می شود.

علائم بیماری:

- خارش شدید به هنگام خواب یا بعد از
دوش آب گرم

- ضایعات پوستی قرمز و جوش مانند،
شبیه گزش حشرات

- وجود مسیرهای لانه مانند بر روی
پوست

- شایع‌ترین نواحی آلودگی شامل پشت و
کف دست‌، بین انگشتان، چین و چروک های مچ، آرنج، زانو، اطراف کمر، ناف و زیر بغل
است.

- در کودکان این بیماری بیشترین نواحی
آلودگی در سر، صورت، گردن، کف دست و پا دیده می شود.

تشخیص:

- تشخیص بر اساس ضایعات پوستی و توصیف
بیمار از خارش انجام و گاه بیمار برای بررسی وجود مایت، به آزمایشگاه فرستاده می
شود.

- اگر خارش و بثورات در چند فرد از یک
خانواده همزمان ایجاد شود، احتمال گال زیاد است.

انتقال عامل
بیماری:

- تماس مستقیم پوست فرد بیمار با پوست
فرد سالم

- استفاده از وسایل شخصی دیگران

- روتختی و روبالش در محیط های
اجتماعی مانند هتل ها و خوابگاه ها، زندان ها، آسایشگاه های معلولان و سالمندان

- بازی کودکان با یکدیگر به ویژه در
مهدکودک ها و استفاده از اسباب بازی های مشترک

- پرستاری از اشخاص آلوده

پیشگیری:

1ـ رعایت بهداشت فردی 2ـ پرهیز از استراحت در محیط های غیربهداشتی 3ـ شناسایی افراد آلوده و درمان آنها

درمان:

- داروهای خوراکی

- استفاده از پماد یا لوسیون «پرمترین»:
پماد باید از گردن به پایین مالیده شده و به مدت یک شب بماند و سپس شسته شود، اغلب
این کار بعد از هفت تا 15 روز
تکرار می شود.

- پرمترین برای استفاده افراد از
سن 2 ماهگی و بیشتر تایید شده است.

- درمان جایگزین لوسیون «لیندان» است
که از گردن به پایین استفاده شده و پس از حدود هشت ساعت شسته شود.

- لیندان در پوست های حساس و تحریک
پذیر، مبتلایان به بیماری های پوستی، زنان باردار، افراد مسن، افراد مبتلا به زخم
های پوستی و کودکان کمتر از 2 سال
استفاده نمی شود.

- برای کنترل خارش به ویژه هنگام شب،
قرص آنتی هیستامین و کرم «هیدروکورتیزون» می تواند کمک کننده باشد.

توصیه هایی در
مورد گال:

- عامل گال می تواند در همه سنین و با
همه نوع سطح اجتماعی تاثیر بگذارد.

- تمامی اعضای خانواده حتی بدون داشتن
علامت بیماری باید به صورت همزمان تحت درمان قرار بگیرند.

- با وجود بهبود خارش ها، درمان نوبت
دوم (7 تا 15 روز بعد) انجام شده تا از ابتلای مجدد جلوگیری شود.

- جوشاندن لباس، های بیماران به
مدت 5-4 دقیقه در آب جوش و خشک کردن در
آفتاب، اتو کردن درزهای لباس به ویژه لباس های زیر.

- جداسازی فرد بیمار از دیگران تا
زمان بهبودی کامل.

- وسایل غیرقابل شست و شو به مدت یک
هفته درون یک کیسه پلاستیکی قرار داده شود.

- منزل جارو شده و کیسه جاروبرقی
بیرون انداخته شود.

دکتر «معصومه
امین»، گروه بیولوژی و کنترل ناقلین بیماریها، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز