چای سبز به عنوان یکی از پرمصرف ترین نوشیدنی ها در سراسر
جهان، حاوی «پلی فنول ها»، «کافئین»، «فلاوونول ها» و ترکیبات معطر است.

 

در مطالعات خواص ضدباکتریایی پلی فنول های چای سبز مشخص شده
است و دانشمندان نشان داده اند که پلی فنول های برگ سبز چای اثر مهاری بر رشد
اشرشیاکلی، استرپتوکوک پیوژنز و استافیلوکوک اورئوس دارد. از آن جا که این باکتری
ها در ایجاد پلاک و پوسیدگی نقش دارد، در مطالعه ای اثر آن به عنوان یک دهانشویه
مورد بررسی قرار گرفت و با «کلر هگزیدین» و «فلوراید» مقایسه شد.

در این مطالعه شستشو با عصاره پلی فنول چای سبز باعث کاهش
معنی دار عمق پوسیدگی نشد، در نتیجه عصاره پلی فنول چای به عنوان یک ترکیب طبیعی
نسبت به دهانشویه های فلوراید و کلرهگزیدین در مهار فرایند پوسیدگی ضعیف تر است.

مطالعات دیگر به خواص ضدالتهاب و ضدباکتری چای سبز اشاره می
کند که باعث کاهش درد پس از جراحی دندان می شود و نیاز افراد به مسکن را کم می کند
و بدون عارضه جانبی است، در حالی که داروهای مسکن غیر استروئیدی و آنتی بیوتیک ها دارای
عوارض هستند. این خاصیت ضدالتهاب و ضددرد به دلیل اجزای «آروماتیک» چای سبز است.
همچنین «کاتشین» موجود در چای فعالیت فعالیت باکتری های دهان و دندان را کم می کند
که خود باعث کاهش درد پس از جراحی می شود.

چای سبز همچنین در التهاب لثه ناشی از پلاک موثر است و همین
طور باعث کاهش خونریزی و میزان پلاک دندان می شود.

خصوصیت مهم که چای سبز نسبت به چای سیاه دارد، خاصیت «آنتی
کلاژناز» آن است. مطالعات نشان داده است که اثر شستشوی دهان با چای سبز بعد از پنج
هفته تا پنجاه درصد اثر التهاب لثه ناشی از پلاک را کاهش می دهد. ترکیب «تانن» با
ویتامین k موجود در چای سبز عامل کاهش خونریزی در دهان است. در نتیجه مصرف
روزانه دهانشویه چای سبز باعث جلوگیری از التهاب لثه می شود. بیمارانی که از
داروهای ضدانعقاد استفاده می کنند و بیمارانی که نارسایی شدید کلیوی دارند، به
دلیل وجود ویتامین k و ترکیبات آلومنیوم در آن باید از مصرف آن
خودداری کنند. /101

فاطمه شفیعی، کارشناس ارشد تغذیه
دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز

پایان خبر