برگزاری آداب
سوگ، شوک از دست دادن عزیزان را کاهش می دهد، چراکه در مراسم سوگواری افراد سوگوار از
حمایت عاطفی نزدیکان خود برخوردار می شوند.

 

بازماندگان
درگذشتگان ناشی از کرونا با توجه به شرایط و احتمال سرایت بیماری نمی توانند آداب
سوگواری را به جای آورند و گاهی ممکن است در مورد چگونگی گذران و زمان پایانی عمر
عزیزان خود که دور از آنها در بیمارستان بستری بوده اند، دچار مشغله ذهنی و احساس
گناه شوند، نه می توانند آداب خاکسپاری را به جای آوردند و نه می توانند مراسمی
برگزار کنند.

سوگی که طی
نشود باعث جمع شدن حجم زیادی از خشم می شود، بنابراین توجه به این موضوع در دوران
بعد از کرونا باید مورد توجه قرار گیرد.

در شرایط فعلی
ما با سوگوارانی مواجه خواهیم شد که هنوز واقعیت از دست دادن عزیزانشان را نپذیرفته اند
و فرصت رویارویی با احساسات خود را کسب نکرده اند، علاوه بر پذیرش سخت مرگ ناگهانی
عزیزان، به علت وجود انگ کرونا در بین برخی از افراد جامعه، صحبت کردن درباره سوگ
برای اطرافیان سخت تر می شود.

لازم است
روانپزشکان و روانشناسان برای کمک به بازماندگان افراد فوت شده بر اثر ابتلا به covid19، از آنها بخواهند در مورد
احساسات خود صحبت کنند و از سرکوب آنها خودداری کنند. برای مثال می توان از او
خواست خاطراتی از متوفی را تعریف کند. باید شرایطی را مهیا کرد که خانواده داغدار
از حمایت های روانی اجتماعی و دوستانه برخوردار شوند.

باید کارکنان درمان آموزش های لازم برای چگونگی اعلام خبر فوت بیمار به خانواده را دریافت کنند،
باید مراحل سوگ را برای بازماندگان توضیح داد و عنوان کرد که احساسات مختلف مثل
اضطراب، افسردگی و خشم در این مقطع غیر طبیعی است.

باید با
استفاده از همدلی وارد دنیای بازماندگان شد و مهارت های مواجه با مشکلات را به آنها
آموزش داد. در واقع در درمان سوگ باید رویکرد حمایتی داشت تا ابتدا فرد سوگوار خود
را با شرایط سخت مواجهه کند و از افکار بپرهیزد، سپس به مرور زمان با آنچه رخ داده
کنار بیاید و به نگرشی اساسی درباره از دست دادن و مرگ برسد، همچنین پس از بحران
کرونا، گروه درمانی، برای بازماندگان در خانواده های مختلف می تواند اثربخش باشد./105

دکتر «لیلا
رازقیان» روانپزشک و رئیس بیمارستان اعصاب و روان استاد محرری

پایان خبر