دیابت ملیتوس به عنوان
گروهی از بیماری های متابولیک توصیف می شود که باعث افزایش غلظت قند خون می شود.

 

به گزارش روابط عمومی
دانشکده بهداشت شیراز، دیابت ملیتوس با نقص در ترشح و عملکرد انسولین مرتبط
است. دیابت نوع یک در سنین 11 تا 14 سالگی شایع تر است و شدیدترین نوع دیابت است و
دیابت نوع دوم در سنین بالای 30 سالگی شایع تر است و شایع ترین نوع دیابت نیز
محسوب می شود. افرادی که قند خون بالای 126 میلی گرم بر دسی لیتر دارند به عنوان
بیمار مبتلا به دیابت تشخیص داده می شوند.

پرخوری، پرنوشی و پرادراری
از نشانه های اولیه این بیماری است.

اپیدمی دیابت یک نگرانی
بهداشت عمومی عمده است. از سال 1980 میلادی شیوع استاندارد شده سنی دیابت ملیتوس،
110 درصد در مردان و 58 درصد در زنان افزایش داشته است.

شیوع جهانی آن در سال
2014 میلادی به 9 درصد در مردان و 9/7 درصد در زنان رسیده است. چنین میزان افزایش
هشدار دهنده ای، همراه با رشد و مسن شدن جمعیت، منجر به نزدیک به چهار برابر شدن
تعداد بزرگسالان مبتلا به دیابت در سراسر جهان شده است.

آمارها نشان می دهد
بیشترین بار بیماری در کشورهایی با درآمد کم و متوسط است.

دیابت یک مشکل جدی بهداشت عمومی در جهان است و به عنوان مهترین چالش بهداشتی قرن 21 نامگذاری شده است.
تعداد موارد دیابت به طور فزاینده ای در دنیا در حال افزایش است. بین سال های 1980
تا 2008 میلادی افزایش دو برابری در تعداد بزرگسالان مبتلا به دیابت مشاهده شده
است.

در کشورهای با درآمد
بالا، 87 تا 91 درصد مبتلایان به دیابت نوع دو، 7 تا 12 درصد دیابت نوع یک و یک تا
سه درصد به سایر انواع دیابت مبتلا هستند.

افرادی که با دیابت
زندگی می کنند نسبت به جمعیت عمومی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا و میرایی هستند.

دیابت معمولا عوارض
زیادی را ایجاد می کند؛ از جمله عوارض کلیوی و چشمی و زخم پای دیابتی. این بیماری
با تغییر سبک زندگی، ورزش، مصرف میوه و سبزی و کاهش استرس قابل پیشگیری است.

«راضیه السادات عطاپور»
کارشناس بهداشت عمومی گروه اپیدمیولوژی دانشکده بهداشت شیراز

پایان خبر