برای مدیریت بهتر خشم
لازم است ابتدا تفاوت بین کلمه خشم، خصومت و پرخاشگری را بدانیم. خشم یک هیجان طبیعی است، خصومت
یک هیجان طبیعی است که با ارزیابی منفی شناختی همراه شده است و پرخاشگری شامل
هیجان و ارزیابی منفی شناختی باضافه واکنش رفتاری ناسالم است.

در مدیریت خشم اجازه
نمی دهیم هیجان به خصومت و پرخاشگری تبدیل شود و رفتار خود را کنترل می کنیم.

گام اول در مدیریت خشم
آموزش روانی است که باید فرد پدیده خشم را کامل بشناسد و پس از آن باید باورهای
تسهیل کننده خشم شناسایی شود و به چالش با آنها پرداخته شود.

در هنگام عصبانی شدن
باید آنچه در پس عصبانیت قرار دارد را جستجو کنیم و از خود بپرسیم، به طور دقیق از
چه چیزی عصبانی هستیم؟

گاهی ممکن است برای چند
دقیقه دیر رسیدن همکاران دچار خشم نامتناسب با کار او باشیم که نشانه این است که
مساله بزرگتری در پشت آن وجود دارد که باید آن را حل و فصل کنیم.

راهکارهای
کاهش خشم

تنفس عمیق می تواند باعث
کاهش خشم شود. چون اجزای جسمانی و فیزیولوزیک نقش مهمی در پیدایش خشم دارد. فشار
خون، ضربان قلب، تعداد تنفس و دیگر علایم حیاتی بدن در زمان عصبانیت فعال تر می
شود و به کمک تنفس عمیق می توانیم این شرایط را بهبود دهیم.

باید سعی کنیم در زمان
عصبانیت از دادن پاسخ به دیگران خودداری کنیم و محیط را به طور موقت ترک کنیم.

گاهی وقت ها دور شدن
برای مدت کوتاه باعث آرام تر شدن می شود.

از حواس خود مانند حواس
بینایی، بویایی و شنوایی استفاده کنیم تا اضطراب کاهش یابد. به عنوان مثال به
موسیقی دلخواه گوش کنیم یا به تصاویر زیبا مانند طبیعت نگاه کنیم.

گاهی می توان از شوخ
طبعی برای آرام کردن خود استفاده کرد. این روش باعث می شود بدون آنکه حالت تدافعی
در دیگران ایجاد کنیم، نقطه نظرات خود را بیان کنیم.

برای جلوگیری از خشم
بیجا باید اساس رابطه بین فردی، بر اساس مذاکره و گفت و گو بنا شود.

در هنگام خشم و عصبانیت
می توان از تکنیک سکوت استفاده کرد. چون در سکوت می توان شرایط و اتفاقات را
بازسازی کرد و راهکار مناسب پیدا کرد.

اگر تعداد دفعاتی که به
صورت غیرقابل کنترل خشمگین می شویم زیاد باشد و در عملکرد شغلی یا خانوادگی مشکل
ایجاد کند، نیاز است به روانپزشک مراجعه شود.

دکتر
«لیلا رازقیان» روانپزشک و ریس بیمارستان استاد محرری