بیشترین تعداد غرق شدگی
مربوط به رودخانه ها و آب های کم عمق است.

بر اساس آمار مرکز مدیریت
حوادث و فوریت های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، از آغاز سال جاری تا کنون، 25
نفر بر اثر غرق شدگی جان خود را از دست داده اند.

غرق شدگی یکی از آسیب‌های
قابل پیشگیری و درمان است که شایعترین زمان غرق شدگی، اوایل صبح و غروب آفتاب بوده
و بیشتر غرق شدگان در خارج از طرح های سالم سازی دریا و در غیاب ناجیان غریق، دچار
غرق شدگی می شوند.

بیشترین آمار تلفات غرق ‌شدگی
همواره مربوط به رودخانه هاست، اما این آمار در دریا و استخر نیز، بسیار قابل توجه
است.

با افزایش سفرهای
تابستانی به ویژه به استان‌ها و شهرهای ساحلی و نیز، حضور بیشتر در استخرها و
رودخانه ها، باید با رعایت کامل اصول و قواعد شنا انجام شده و در صورت تمایل به
شنا کردن، باید در محدوده های مجاز ایمن سازی شده در دریا و در حضور نجات غریق،
انجام شود.

پدر و مادرها باید کاملا
مراقب کودکان خود باشند زیرا سهل انگاری در این زمینه، قابل جبران نیست.

توصیه
های مهم درباره پیشگیری از غرق ‌شدگی

توصیه های اجرایی فردی
برای پیشگیری از غرق شدگی

از آنجا که بر اساس
آمارهای موجود، تعداد قابل توجهی از موارد غرق شدگی در رودخانه ها و آب های کم عمق
اتفاق می افتد، توصیه هایی برای پیشگیری از غرق شدگی در رودخانه ها، برکه ها و
منابع آبی مطرح می شود.

            · آشنایی با فنون اولیه شنا، آشنایی با محدودیت ها و
رعایت آن ها از ابتدایی ترین الزامات قبل از شنا محسوب می شود.

            · آموزش شنا و مهارت های رعایت موارد ایمنی به
کودکان در سنین دبستان ( بالای شش سال)

            · اطلاع از وضیت عمق آب، پیش از تصمیم به شیرجه زدن
و ورود به آب ضروری است، چرا که شیرجه در آب های کم عمق، خطر ضربه به سر و شکستگی
گردن را به دنبال داشته و به آب های عمیق برای مبتدیان، خطر غرق شدگی را افزایش می
دهد.

            · بررسی دمای آب ضروری است، برای نمونه، اگر مدت
زیادی در آفتاب مانده اید، از وارد شدن ناگهانی به آب سرد خودداری کنید، زیرا علت
این توصیه، پیشگیری از شوک دمایی است.

            · به هیچ وجه، تنها و در محیط هایی که نجات غریق
وجود ندارد، شنا نکنیم.

            · شنا در تاریکی شب ممنوع است.

            · دریا هم قاعده و قانون خودش را دارد؛ در دریا خیلی
چیزها قابل پیش بینی نیست، ممکن است در مدت چند ثانیه، زیر پای ما خالی شود و دچار
حادثه شویم. به همین دلیل، تلاش کنیم بی گدار به آب نزنیم.

            · تنها مکان های طرح های سالم سازی، زیر نظارت نجات
غریق و دارای امکانات مجهز امدادی را برای شنا کردن، انتخاب کنیم.

            · در آب و در زمان شنا کردن از شوخی های خطرناک
بپرهیزیم.

            · پس از مصرف داروهایی که موجب خواب آلودگی یا شل
شدن عضلات می شود، شنا نکنیم.

            · به هیچ وجه، تشت های آب، لگن ها یا حوضچه های کوچک
آب را در جایی که کودک خردسال وجود دارد، بدون توجه رها نکنیم.

            · در حمام و حین استفاده از وان، مراقب کودکان و
سالمندان باشیم.

            · توانایی خود را در شنا کردن، بیش از اندازه در نظر
نگیریم، زیرا یک سوم قربانی های غرق شدگی، با فن شنا به طور کامل آشنا بوده اند.

            · در صورت مواجهه با یک غریق، اگر با فن نجات غریق
آشنا نیستیم، سعی کنیم تنها با استفاده از چوب یا طناب یا جلیقه نجات و یا تشکیل
زنجیره انسانی به او کمک کنیم.

            · برای نجات یک غریق، نخست امنیت خود را در نظر
بگیریم و از پشت به غریق نزدیک شویم و از او بخواهیم تقلا نکند.

            · پس از رساند غریق به ساحل، به سرعت با اورژانس
تماس بگیریم.

            · بسیاری از رودخانه ها با وجود ظاهری آرام، اما
بسیار خطرناک و عمیق هستند، به نحوی که فرد بعد از چند قدم جلو رفتن در رودخانه،
متوجه عمق زیاد آن و گرفتار گرداب می شود، بنابراین توصیه می شود بدون آگاهی از
وضعیت رودخانه، هرگز برای شنا در آن اقدام نکنیم./103

دکتر «عبدالرسول همتی»
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز

پایان خبر