شیمی درمانی و پرتودرمانی با آسیب رساندن به غدد بزاقی می تواند
با خشکی دهان همراه باشد. اما اغلب این امر موقتی بوده و مدتی پس از پایان درمان
برطرف می شود.

التهاب مخاط و ایجاد درد دهان نیز می تواند از عوارض استفاده از
داروهای شیمی درمانی خاص، پرتودرمانی و یا جراحی باشد.

این واکنش ها ممکن است
به زخم و عفونت منجر شده و در غذا خوردن، صحبت کردن، چشیدن، جویدن یا بلعیدن
اختلال ایجاد کند. التهاب مخاط یک بیماری خود محدود شونده بوده و هدف از توصیه ها
کاهش شدت و مدت زمان این مشکل است. در ادامه به راهکارهای تغذیه ای کنترل کننده
این عوارض اشاره می شود:

خشکی
دهان یا بزاق غلیظ

• - روزانه
  10-8 لیوان مایعات مصرف شود.
• - برای
  مرطوب نگه داشتن حفره دهان، مایعات در طول روز و به صورت جرعه جرعه نوشیده شود.
• - جویدن
  هویج یا کرفس؛ یا مکیدن انگور یخ زده یا
  قطعات خربزه توصیه می شود.
• - اگر
  زخم های باز در دهان وجود ندارد، استفاده از غذاهای ترش به منظور تحریک بزاق
  امتحان شود.
• - خوردن
  غذاهای نرم و مرطوب (مثلاً همراه با آب گوشت) توصیه می شود.
• - از
  مصرف نوشیدنی های الکلی و دهان شویه های حاوی الکل خودداری شود، چرا که سبب خشک
  شدن دهان می شود.
• - هنگام
  خواب از دستگاه بخور سرد استفاده شود.

گلودرد، التهاب مری، درد دهان، التهاب مخاط یا برفک

• - مصرف غذاهای نرم و مرطوب
  توصیه شده و پرهیز از غذاهای خشک و زبر تشویق شود.
• - از مصرف الکل، مرکبات،
  کافئین، گوجه فرنگی، سرکه و فلفل تند خودداری شود.
• - انواع
  درجات حرارتی غذا (به عنوان مثال گرم، خنک یا یخ زده) امتحان شود تا به آرامش بخش
  ترین دما پی برده شود.
• - از اسموتی
  ها (نوشیدنی مخلوط‌ شده از میوه تازه) با میوه های دارای اسیدیته پایین (مانند
  خربزه، موز و هلو) استفاده شده و ماست یا شیر به آن اضافه شود.
• - فرد
  به استفاده از داروهای تجویز شده برای کنترل التهاب مری، بلع دردناک، درد دهان یا
  عفونت، مطابق با دستور پزشک تشویق شود./ف. نوروزی فرد

«مهسا موذن» دکترای تخصصی تغذیه دانشکده
تغذیه و علوم غذایی شیراز