گاه در محیط اطرافمان با افردی مواجه شده ایم که توان انجام امور شخصی خود را ندارند،
تنها بیرون نمی روند، قادر به برنامه ریزی برای زندگی خود نیستند و یا برای گرفتن
تصمیمات زندگی خود در سطح مهم یا معمولی، نیازمند تایید والدین خود یا دیگران
هستند.

 

چه
چیزی افراد را به این سبک از زندگی وا می دارد؟

والدین
مضطرب که استرس و اضطراب خود را به فرزاندان فرافکن می کنند، دایم نگران هستند که
فرزندانشان را از دست بدهند، از استقلال فرزندانشان می ترسند، نگرانند که فرزند
برای همیشه آنها را ترک کند و تنها شوند، تنهایی ضربه ای ترسناک برای آنها خواهد
بود.

بنابراین
آنها از استقلال فرزاندانشان استقبال نمی کنند. محیط اطراف را ناامن و دیگران را
عامل تهدید جلوه می دهند تا فرزند احساس کند برای بقا تحت هر شرایطی به والدین
نیازمند است.

اضطراب
والدین منجر به نداشتن اعتماد به نفس و وابستگی دائمی در فرزند می شود و فرد امکان
رفتار توام با استقلال در زندگی اجتماعی را از دست می دهد.

روش
های مدیریت احساسات را بیاموزیم

مدیریت
احساسات یکی از تکنیک هایی است که والدین باید بیاموزند و با کنترل اضطراب و درمان
نگرانی از انتقال استرس ها به کودک و نوجوان خودداری کنند.

از
بهترین راه های آرامش کانون خانواده این است که بتوانیم به عنوان والد، اضطراب خود
را درمان کنیم، این استرس و نگرانی را به فرزندان منتقل نکنیم و
در صورت ادامه یافتن حالت های استرس و اضطراب به روانپزشک و مشاور مراجعه کنیم.

دکتر
«نگین نوروزی» متخصص روانپزشکی، عضو
هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز