یکی
از علت های بدبینی، کمبود اعتماد به نفس و
حسادت است و چنین افرادی سطح بالایی از اضطراب را تجربه می کنند و به علت گمان های
بد نسبت به دیگران دچار افسردگی می شوند.

 

گاهی
بدبینی باعث ایجاد درگیری های مختلف در محیط خانواده و کار می شود و افراد سعی می
کنند از فرد بدبین فاصله بگیرند.

با توجه به اینکه این اختلال در برخی بیماران
مادام العمر است، درمان اصلی این افراد، مراجعه به روانپزشک و یا روانشناس برای
دریافت خدمات روان درمانی است و درمانگر در برخورد با این افراد باید روراست و
صریح باشد.

گاهی
این افراد نیاز به درمان های رفتاری مانند آموزش مهارت های اجتماعی دارند، در
مواردی که افراد رفتار تهدید آمیز بروز می دهند، ممکن است خطرناک باشند و نیاز به
درمان های دارویی هم دارند. گاهی اوقات افراد بدگمان حتی در ارتباطات نزدیک خود
نیز بدبینی را نشان می دهند و حتی نسبت به وفاداری همسر خود سوءظن دارند.

شیوع
این نوع اختلال شخصیت در جامعه دو تا چهار درصد است، افراد بدبین تمایلی به مراجعه
برای درمان ندارند و گاهی ممکن است در روابط خود بسیار رسمی به نظر برسند. اما بیشتر
جدی و سرد و غیر قابل پیش بینی هستند.

افراد
بدبین اعمال دیگران را مدام تفسیر کرده و گاهی درصدد تحقیر و تهدید دیگران بر می
آیند.

شروع
این نوع اختلال شخصیت اغلب در اوایل بزرگسالی است، افراد بدبین در بیشتر اوقات
منتظر فرصتی برای آسیب زدن به دیگران و استثمار آنان هستند و گاهی بی دلیل و
بدون هیچ توجیهی به وفاداری و صداقت
دوستان خود شک می کنند.

افراد
بدبین اغلب به طور بیمارگونه ای نسبت به دیگران حسادت می ورزند و فکر می کنند
دیگران در مورد آنها اطلاعاتی به دست می آورند تا از آن اطلاعات بر ضد آنها
استفاده کنند.

گاهی
به نظر می رسد این افراد بدون احساسات و هیجان های معمول هستند و گاهی نیز در
موقعیت های اجتماعی افرادی فعال و موفق به نظر می رسند، در حالی که دیگران را می
ترسانند و علت بدبینی خود را به افراد نسبت می دهند.

چنین
افرادی در بیشتر مواقع تحریک پذیر و خشمگین هستند که مراجعه به پزشک متخصص اعصاب و روان و دریافت
خدمات روان درمانی و دارویی در بهبود این نوع اختلال شخصیت موثر است./105

دکتر «لیلا
رازقیان»، روانپزشک بیمارستان اعصاب و
روان استاد محرری

پایان
خبر