در سال
های اخیر، موضوع ارتباط اختلال های روانپزشکی و سرطان، پیش از پیش مورد توجه قرار
گرفته است.

 

عوامل بسیاری
در بروز سرطان نقش دارند که بیماری های مربوط به سلامت روان به ویژه اضطراب، از
جمله این موارد است.

همچنین
بروز اختلال های روانپزشکی در فرد مبتلا به سرطان و خانواده اش، بیش از دیگر افراد
است.

بین
بدن و روان ارتباط وجود دارد، پس رفع مشکلات روانشناختی در افراد مبتلا به سرطان،
ضرورت دارد. اضطراب موجب افزایش ترشح «کورتیزون» در بدن می شود و با توجه به اینکه
این هورمون در از بین بردن سلول های سرطانی موثر است، بنابراین با ضعیف کردن آن،
احتمال پیشرفت سرطان افزایش می یابد.

وظایف
اساسی روانپزشک و روانشناس در حوزه سایکوآنکولوژی شامل پاسخ دهی به نیازهای
روانشناختی بیماران مبتلا به سرطان و مراقبان آنها در تمام مراحل بیماری و شناسایی
تمامی عوامل تاثیرگذار رفتاری و روانی بر مبتلایان است، چرا که پرداختن به بعد
روانی بیماران مبتلا به سرطان، به اندازه درمان جسمانی آنها اهمیت دارد.

مراجعه
به روانپزشک برای روان درمانی بیماران و ارتباط موثر با دیگران، آگاهی مراقبان و
کاهش مشکلات روانشناختی آنها، درمان ترس، اضطراب و افسردگی، ارایه راهکار موثر برای
مقابله با آسیب ها، تصویر بدنی ناشی از شیمی درمانی و جراحی، آموزش و درمان جنسی و
زوج یابی در همه مراحل، کمک شایانی به بیمار و خانواده اش می کند.

مفهوم «سایکوآنکولوژی»
نخستین بار در سال 200 میلادی از سوی «گالن» بیان شد که امروز به صورت نظام مند در
آمده و پژوهش های بسیاری در این زمینه انجام شده است.

روانشناسان
سرطان، باید بیمار سرطانی را همراهی کنند و به تمام پرسش های روانشناختی مبتلایان
و خانواده های آنها در تمام مراحل بیماری، همدلانه پاسخ دهند.

در
پژوهش های این حوزه، به کارگیری راه حل های درمانی و کارآمدی نظیر درمان شناختی،
رفتاری، معنویت درمانی، ذهن آگاهی و توانبخشی شناختی، مفید بوده است./103

دکتر «لیلا
رازقیان»، رییس بیمارستان اعصاب و روان استاد محرری

پایان
خبر