ساختار فرهنگی، اجتماعی جامعه با خانواده شکل می گیرد و هر اندازه توانایی
خانواده در اداره امور زندگی بیشتر باشد، سطح سلامت جسمی و روانی آن افزایش می
یابد و احتمال رفتارهای آسیب زا در خانواده ها کاهش می یابد.

 

ازدواج اقدامی مهم است که آمادگی و مهارت ‌های ویژه خودش را می‌ طلبد. دوران
آشنایی پیش از ازدواج فرصت مناسبی است تا این مهارت‌‌ ها را که لازمه‌ ازدواج موفق
شمرده می ‌شوند، تمرین کنیم و آمادگی لازم را برای حضور در زندگی مشترک بالا ببریم.

مهارت های زندگی مجموع اصول و فنونی هستند که به ما برای زندگی بهتر کمک می‌ کنند. پس اگر هنوز به جمع متأهلان نپیوسته ‌اید و یا در آستانه‌ آغاز زندگی مشترک هستید، توصیه می کنیم از همین امروز در پرورش مهارت‌
هایی که در ادامه معرفی می شود، کوشا باشید تا بتوانید ازدواج ثمربخش ‌تری را برای
خود و همسرتان به ارمغان بیاورید.

خانواده اساسی ترین نهاد جامعه است و ساختار فرهنگی، اجتماعی جامعه با خانواده
شکل می گیرد.

چند قانون واقعی برای رابطه صحیح در زندگی
مشترک وجود دارد که به عنوان اولین اصل می بایست: «درباره احساس و
عواطف واقعی با همسرمان صادق باشیم».

زمانی که درباره احساسات و عواطف درونی خود
صداقت نداشته باشیم، روابط ما دستخوش ناملایمات روحی و اخلاقی می شود. فیلم بازی
کردن، تظاهر کردن، پنهان کاری ها و حتی دروغ گفتن ها نشانه عدم صداقت در زندگی
زناشویی است. جذاب ترین بخش از وجود زنان و مردان را ذهنیت و تفکر آنها تشکیل می
دهد؛ پس سعی کنیم همسرمان را عاشق تفکر و ذهنیت خود کنیم. از نظر عاطفی و احساسی
سخاوتمند باشیم و هرگز خساست به خرج ندهیم. سخاوت احساسی به این معناست که ما بدون
هیچ گونه قید و شرطی آزادانه محبت، قدردانی و تشکر خود را به همسرمان ابراز کنیم و
به همسرمان تعهد روحی و قلبی نشان دهیم. البته این تعهد باید دو سویه باشد. به
خاطر داشته باشیم مراسم باشکوه ازدواج، حلقه الماس یا شیک ترین لباس عروس و داماد
هیچکدام نمی تواند در داشتن یک ازدواج شاد و موفق کمک کند و تنها «تعهد احساسی»
است که زندگی مشترکمان را تا پایان عمر ضمانت
می کند.

«یادگیری گفت و گوی موثر با همسرمان» اصل اساسی
دیگر برای داشتن یک ارتباط صحیح در زندگی مشترک است.

تجربه مشاوره خانواده نشان می دهد 50 درصد زوج
هایی که برای درخواست کمک می آیند، مشکل اصلی شان را نداشتن ارتباط و گفت و گو با
همسرشان می دانند. وقتی که ما پس از ازدواج، ارتباط اصولی برقرار نمی کنیم جریان
زندگی را متوقف و در پی آن، احساس تنهایی می کنیم، چرا که همسرمان را کنار گذاشته
ایم. شاید هنوز باهم زندگی می کنیم اما به صورت دو انسان تنها، نه یک زوج واحد.

زنان باید در ارتباط با زندگی زناشویی بدانند؛ از همسرشان
ایراد نگیرند بلکه با جمله های مثبت نظرشان را به او بگویند. از همسرشان بخواهند
تا مشکلشان را حل کند، مردان از این کار لذت می برند. توانمندی و قدرت همسرشان را
زیر سوال نبرند. به او محبت کنند و محیطی آرام را برای او فراهم سازند. مرد به
سکوت نیاز دارد نیازش را برآورده کنند و وقتی ساکت است او را مجبور به حرف زدن نکنند.
مرد اگر مورد پذیرش قرار گیرد به اوج می رسد، ولی اگر در حضور شما احساس بی ارزشی
کند از شما فاصله می گیرد و در پایان یادتان باشد شما اول همسر هستید بعد مادر، پس
با توجه نشان دادن بیش از اندازه به فرزندتان از همسر خود فاصله نگیرید.

مردان باید در ارتباط با زندگی زناشویی بدانند؛ همسر خود را
با القاب زیبا و پسندیده مورد خطاب قرار دهند. احساسات همسرشان را درک کنند یعنی
به شادی، ناراحتی و خوب و بدش توجه کرده و با او همدلی کنند. یادتان باشد زنان با
صحبت کردن تخلیه می شوند، اگرچه به نظر شما او در صحبت کردن افراط می کند، اما
هرگز همسرتان را از حرف زدن باز ندارید. هنگام صحبت او با عجله چاره جویی نکنید. به
عنوان مثال: او می گوید سرم درد می کند، نگویید برو دکتر، بگذارید به صحبت هایش
ادامه دهد و با او همدلی کنید.

از مهمترین موانع مهم در برقراری ارتباط موثر پس از ازدواج «نداشتن
اعتماد به نفس یکی از زوجین» است. بسیاری از ما به دلایلی مدام به شکست
هایمان فکر می کنیم و موفقیت هایمان را به سختی به یاد می آوریم. بنابراین بعد از
ازدواج از ترس شکست خوردن عقایدمان را مطرح نمی کنیم، غافل از اینکه نداشتن اعتماد
به نفس بیش از هر عامل دیگری عوارض ایجاد می کند.

«خودخواهی یکی از زوج ها»، دیگر مانع برقراری
ارتباط موثر و یکی از موانع ارتباط و وحدت همسران است. ما به صورت ذاتی تمایل
داریم به جهت مخالف برویم «نظر من درسته، فکر نمیکنی نظر تو اشتباهه؟»

«عصبانی بودن یکی از طرفین»، مانع دیگری برای برقراری
ارتباط موثر است. مسلما خشم و عصبانیت مانعی بر سر راه ارتباط است. وقتی کسی
عصبانی است برقراری ارتباط با او اگر غیرممکن نباشد بسیار دشوار است. اگر در رابطه
با همسرتان یکدفعه دچار خشم شدید یا احساس کردید که او از کوره در رفته، وقتی آرام
شدید عذرخواهی کنید و دوباره درباره مشکل مورد بحث با همسرتان صحبت کنید. خشم
همیشه آدمها را از هم جدا می کند، اما مهار خشم می تواند شما را به هم نزدیک کند.

«خودداری از حرف زدن»، به عنوان یک مشکل اساسی دیگر در
برقراری ارتباط موثر است و به طور معمول یکی از مشکلات زوج ها که بعد از ازدواج
متوجه آن می شوند این است که یکی از آنها از حرف زدن خودداری می کند و اغلب این
مردان هستند که ساکت و خاموش اند. همه ما تقاط قوت و ضعفی داریم. شاید بنا به
دلایلی در کودکی گوشه گیر و درون گرا شده ایم، اما این به آن معنا نیست که نمی
توانیم یاد بگیریم درباره مسائل و تجاربمان با همسرمان صحبت کنیم تا لذت یکی بودن
را تجربه کنیم.

به هر حال باید درباره مسایل صحبت کنیم چراکه تا وقتی
ارتباط برقرار نکنیم همسرمان به هیچ وجه متوجه نمی شود از آن اتفاقی که افتاده
هنوز ناراحتیم. مطمئن باشیم زندگی زناشویی
ارزش تغییر دارد./106

«سحر شهری» کارشناس سلامت روان معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز

پایان خبر