همراه با شهدا؛
شهید «محمدحسین جانبازی»
در طی بیش از سه سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه سلامت فارس در طول سال های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری ها و بیمارستان های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی شهدای استان فارس ادامه یافت.
همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات بیماران جنگیدند آشنا شدیم و در ادامه نیز با شهدای مدافع حرم استان که در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب(س) در سوریه به شهادت رسیدند و سپس با شهدای استان فارس آشنا شدیم.
این بخش از «همراه با شهدا» به شهید «محمدحسین جانبازی»، از شهدای هشت سال دفاع مقدس استان فارس اختصاص دارد تا با زندگی و شخصیت این شهید والامقام، بیشتر آشنا شویم.
شهید «محمدحسین جانبازی»
تاریخ و محل تولد: 25 فروردین سال 1339 در روستای ماصرم سفلی از توابع کوهمرهسرخی
تاریخ و محل شهادت: 27 اردیبهشت 1360 در جبهه شرهانی بر اثر اصابت گلوله
شهید «محمدحسین جانبازی» 25 فروردین سال 1339 در روستای ماصرم سفلی از توابع کوهمرهسرخی دیده به جهان گشود. دوران تحصیلی را تا مقطع دیپلم با موفقیت پشت سرگذاشت. سال 1359 در دانشسرای تربیت معلم نام نویسی کرد و سپس به عنوان معلم در مناطق محروم و عشایر مشغول خدمت شد.
با آغاز جنگ تحمیلی راهی جبهه جنگ شد و سرانجام 27 اردیبهشت 1360 در جبهه شرهانی بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید.
بخشی از متن خاطره شهید «محمدحسین جانبازی»
روز اول عید و مهمان خانواده شهید
«بسمه تعالی
امروز روز اول فروردین سال 1362 است و من در مورجان هستم که به اتفاق برادر زمان الله بختیاری برای دیدار از خانواده شهید بهرامپور آمدهایم. آمد و رفت مردم خیلی زیاد بود و مردم گروه به گروه به دیدار خانوادهی شهید عزیز علی بهرامپور میآمدند. شب چند نفر از برادران عضو سپاه دادنجان برای دیدار از خانواده شهید بهرامپور تشریف آورده بودند که از وجودشان صحبتهایی برداشت کردیم.
بعد از تحویل سال با برادرانمان بر سر خاک شهید بهرامپور رفتیم و فاتحهای خواندیم و از خدای بزرگ خواستیم که ما را در ادامه راه پر مهر و ایشان موفق بگرداند و ما را اگر لیاقت داشته باشیم به ایشان و دیگر شهدای از صدر اسلام تاکنون ملحق بگرداند.
بعدازظهر به اتفاق عدهای از اهالی مورجان به (خبره) منزل مرحوم حاج عبدالرحیم سهیلی رفته و فاتحهای خواندیم و مقداری نشستیم و بعد به مورجان برگشتیم و به اتفاق برادر محمد علی و زمان و علی ناز به خانه مشهدی صدرالله و فتح الله و دادالله و عمو کمال رفتیم و هر کدام مقداری در منزلشان نشستیم و بعد لب جوی آبی که از وسط ده رد میشد وضو گرفتیم و نماز جماعت خواندیم.
محمد حسین جانبازی
والسلام
یکم فروردین 1362.»
پایان خبر