بیست و چهارم تا سی ام اردیبهشت به نام هفته ملی جمعیت نامگذاری شده است، مناسبتی که در سال های اخیر به واسطه اهمیت یافتن موضوع جوانی جمعیت به عنوان یک اولویت مهم ملی، پر رنگ تر برگزار می شود تا فرصتی برای بازبینی دوباره مسایل این حوزه باشد.

به این مناسبت در این بخش از «با وب دا»، با یکی از بانوان شاغل دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت و گو کردیم و با او از تجربیات، شیرینی ها و چالش های مادر بودن برای سه فرزند از نسل فردای ایران سخن گفتیم.

«زهرا کاظم پورفرد» 47 ساله و کارشناس علوم آزمایشگاهی ورودی سال 1375 که ورود او به مجموعه سلامت، پس از اتمام تحصیل، با گذراندن طرح در بیمارستان شهدای نی ریز انجام می شود و در این میان، آشنایی او با یکی از همکارانش، منجر به ازدواج می شود.

کاظم پورفرد در این زمینه می گوید: در آن زمان همسرم سرباز بود و به صورت پیام آور در رشته علوم آزمایشگاهی مشغول به خدمت در بیمارستان شهدای نی ریز بود و حقوق بسیار اندکی دریافت می کرد، اما ملاک ازدواج من ایمان، تقوا و اخلاق شایسته بود و با 14 سکه بهار آزادی، زندگی مشترک ما آغاز شد.

او که بعد از اتمام طرح، در آزمون استخدامی دانشگاه علوم پزشکی شیراز شرکت کرده و پس از قبولی در  این آزمون، کارمند رسمی دانشگاه می شود، می افزاید: چون درآمد بالایی نداشتیم،  زندگی خود را بر مبنای ساده زیستی و با توکل بر خداوند متعال آغاز کردیم، برای رفع مشکلات نیز در این سال ها تنها از خداوند کمک می گیریم و همیشه هم پشتیبان ما بوده است.

این همکار شاغل در دانشگاه علوم پزشکی شیراز ادامه داد: دو سالی که از آغاز زندگی ما گذشت، همسرم صبح ها در یکی از آزمایشگاه های شهرستان مرودشت و عصرها نیز در یک آزمایشگاه خصوصی در شیراز کار می کرد. در این زمان، یکی از دوستان که در جزیره ابوموسی مشغول به کار بود، پیشنهاد حضور همسرم به عنوان نیرو در حوزه آزمایشگاهی در این جزیره را مطرح کرد، در آن زمان امیدی به استخدام همسرم نبود و به همین دلیل، ابتدا همسر و سپس من به عنوان نیروی مامور به خدمت، زندگی خود را به به جزیره ابوموسی انتقال دادیم.

او می افزاید: چند ماهی از زندگی ما در جزیره ابوموسی می گذشت که اعلام شد نیروهایی که در جزیره کار می کنند، استخدام می شوند و این خبر خوب، مصادف با تولد نخستین فرزند ما بود؛ ورود خوش فرزندم و استخدام همسرم، رزق و برکت زندگی ما نیز افزایش یافت.

به گفته کاظم پور فرد، پس از مدتی زندگی در این جزیره، او و همسرش برای انتقال به شیراز اقدام می کنند و با وجود همه محدودیت هایی که در آن زمان وجود داشت، این اتفاق نیز در زندگی آنان رقم می خورد و مصادف می شود با تولد دومین فرزندشان که برکت دیگری با خود برای خانواده به همراه می آورد.

او ادامه داد: همسرم پس از انتقالی، به صورت مامور به خدمت به عنوان مسوول آزمایشگاه بیمارستان مادر و کودک شوشتری مشغول به خدمت شد، همچنین همسرم به ادامه تحصیل بسیار علاقه داشت، اما امکان آن فراهم نمی شد، تا با تولد فرزند سوم، همسرم نیز در دانشگاه برای ادامه تحصیل قبول شد و ارتقای تحصیلی، با افزایش حقوق همسرم و بهبود شرایط زندگی ما همراه شد.

این بانوی شاغل در دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در حال حاضر دارای دارای سه فرزند 16 ساله، 12 ساله و 8 ساله است، وجود فرزندان و خانواده را اساس خوشبختی خود می داند و می گوید: همیشه به فرزندانم می گویم شما با آمدنتان، رزق و روزی ما را افزایش داده اید و این اعتقاد قلبی من است که با حضور بچه ها در کنار خانواده، رزق هم افزایش می یابد.

او تشکیل خانواده را موجب افزایش آرامش، امنیت فکری و برکت اقتصادی برای جوانان می داند و می افزاید: همچنین حضور فرزندان نیز در دین ما، مایه روزی و برکت زندگی عنوان شده و من نیز در زندگی خود، این واقعیت را تجربه کردم؛ لازم است ما خود تلاش کنیم تا نتایج آن را در زندگی مشاهده کنیم.

پایان خبر