بیماری‌‌ های زئونوز یا بیماری های قابل انتقال بین انسان و حیوان بر اساس تعریف سازمان جهانی بهداشت به بیماری‌‌هایی گفته می ‌شود که به طور طبیعی قابلیت انتقال از حیوانات به انسان را داشته باشد.

بیماری های زئونوز طیف وسیعی از بیماری‌ها را شامل می شود که کنترل آنها به خاطر تنوع، وجود مخازن و ناقلان متعدد، قدرت ایجاد اپیدمی و مرگ‌ و میر، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد بیماری‌‌های عفونی که در حال حاضر قابل انتقال به انسان هستند، منشا حیوانی دارد و بیش از ۷۵ درصد بیماری‌ های نوپدید عفونی، بیماری ‌‌های زئونوز است.

مهم‌ترین بیماری‌های زئونوز

تب مالت، سالک، هاری، سیاه زخم، کیست هیداتیک و تب خونریزی دهنده کریمه کنگو، مهم‌ترین بیماری ‌های قابل انتقال از حیوانات به انسان است.

با توجه به مصرف روزانۀ فراورده ‌های دامی و احتمال تماس با حیوانات حتی در مناطق شهری و تمایل جامعه به نگهداری حیوانات در منزل، همه آحاد جامعه در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های زئونوز هستند، اما برخی گروه ها نظیر روستاییان، کشاورزان، دامداران، کارکنان کشتارگاه‌ها و سایر افرادی که در صنایع شیر و گوشت فعالیت دارند، بیشتر در معرض خطر هستند.

یکی دیگر از بیماری های زئونوز هاری است، هاری یک بیماری ویروسی قابل پیشگیری است و اگر درمان نشود، کشنده بوده و موجب التهاب مغز، فلج عضلات تنفسی و مرگ می شود. تمامی حیوانات خونگرم ممکن است به آن دچار شوند و این بیماری را منتقل کنند.

راه های سرایت بیماری هاری:

• گاز گرفتن به وسیله حیوانات و تمام پستانداران خونگرم
• پنجه کشیدن گربه سانان، از طریق خراش یا زخم روی پوست به وسیله حیوانات
• لیسیدن مخاط لب، چشم و بینی توسط حیوانات

اقدامات اولیه در برخورد با حیوان گزیدگی:

۱- شست و شوی عمیق با آب و صابون به مدت ۲۰ دقیقه

۲- پانسمان نکردن زخم و باز نگه داشتن آن

۳- مراجعه فوری به نزدیک ترین مرکز واکسیناسیون هاری محل سکونت  

«علی مختاری»، مسوول واحد پیشگیری و مبارزه با بیماری های واگیر مرکز بهداشت شهدای والفجر