در طی بیش از یک سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه
سلامت فارس در طول سال های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق
علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری ها و بیمارستان های صحرایی،
شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی
شهدای استان فارس ادامه یافت. همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم
پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات
بیماران جنگیدند آشنا شدیم و 9 شهید مدافع سلامت دانشگاه را در این بخش معرفی
کردیم. در ادامه با شهدای مدافع حرم آشنا می شویم که مطلب امروز بخش همراه با شهدا
به شهید « علیرضا قلی پور»، از شهدای
مدافع حرم استان فارس اختصاص دارد.

شهید
علیرضا قلی پور

تاریخ و محل تولد: 5/2/1364 شهرستان قیر - فارس

تاریخ و محل شهادت: 6/9/1394 حلب سوریه

شهید علیرضا قلی پور پنجم اردیبهشت سال 1364 در شهرستان قیر
و کارزین در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد. در دانشگاه در رشته الهیات تحصیل کرد؛
اما از همان دوران دانشجویی (سال دوم) همکاری خود را با سپاه پاسداران آغاز کرد.
سپس دوره های تخصصی را در نیروی دریایی سپاه جزیره ابوموسی گذراند. سرانجام ششم
تیرماه 1394 در دفاع از حرم زینب (س) در شهر سوریه به شهادت رسید.   

خاطره
شهید از زبان همرزمش:  

- شب ها
که می شد نماز شب می خواند. او اولین نفری بود از
بین بچه ها که سریع بلند می شد، اذان می گفت و نماز جماعت برگزار می کرد. علیرضا استاد قرآن ما بود. شب ها به همه تاکید می کرد که قبل از
خواب سوره ذاریات بخوانند. 

- جمعه
ظهر 6 آذر 1394
داخل سنگر بودیم. اگر که ایستاده
نماز می خواندیم، مورد اصابت دشمن قرار می گرفتیم. علیرضا نمازش را به صورت نشسته
توی سنگر ما خواند. ده تا بیست دقیقه بعد از نماز ظهر بود که تیر به بالای چشم چپش
خورد، با اینکه کلاه سرش بود؛ اما تیر از لبه کلاه رد شد و پیشانی اش را شکافت. سریع
او را سوار ماشین کردیم، هنوز نبضش می زد و داشت خس خس می کرد. توسل کردیم به حضرت
زهرا (س)؛ اما علیرضا انتخاب شده بود و فدای حضرت زینب (س) شد. وقتی می خواستیم او
را دفن کنیم انگار که به خواب رفته بود. آرامش توی چهره اش موج می زد.

وصیت نامه شهید
به همسرش:

سعی کن فاطمه و ریحانه را
طوری تربیت کنید که با فهمیدن و درک واقعی معنی حجاب، حجاب را رعایت کنند. همانند
خودت برای بنده و آشنایان که آینه حجاب بوده و هستی و به شما افتخار می کنم. حلالم کن، خیلی اذیتت کردم. خیلی ناراحتت کردم. تو خیلی زحمت کشیدی، اما نتوانستم برایت جبران کنم .

دست و بالم خالی از
هرگونه عمل صالح است. برایم دعا کن، طلب مغفرت کن.

وصیت شهید به دختر شش ساله اش:

فاطمه جان سلام. بابا
جان! خیلی دوستت دارم. درس هایت را مرتب بخوان و به حرف مادرت گوش کن. نماز و حجاب یادت نرود. یادت نرود که وقتی 
چادر به سر می کردی خوشگل و ناز می شدی. همیشه به یادت هستم. تو هم به یاد من باش
باباجونی.