معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز همزمان با پویش «من هم تست اچ آی وی میدهم» عنوان کرد:
نوآوری و آموزش، مسیر کنترل و پیشگیری از «HIV» را هموار میکند
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز با اشاره به شعار روز جهانی ایدز ۱۴۰۴ با عنوان «عبور از موانع با پاسخهای نوآورانه به اچآیوی»، بر اهمیت توسعه آموزش، نوآوری در برنامههای پیشگیری و کاهش انگ اجتماعی برای هموار ساختن مسیر کنترل و درمان «HIV» تاکید کرد.

به گزارش روابط عمومی معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز در متن پیام دکتر«اورنگ ایلامی» به مناسبت آغاز این پویش آمده است:
عفونت «HIV» از جمله بیماریهایی است که ارتباط تنگاتنگی با آسیبهای اجتماعی دارد. از همین رو، برنامههای مراقبت، کنترل و پیشگیری از این بیماری باید همگام با خدمات اجتماعی پیش برود تا بتواند ضمن حمایت از افراد در معرض خطر، زمینه رفع آسیبهای اجتماعی و تقویت نظام مراقبتی را فراهم کند.
پویش «من هم تست اچآیوی میدهم» که هر سال از ۲۰ آبان تا ۲۰ آذر برگزار میشود، فرصتی ارزشمند برای ارتقای آگاهی عمومی، کاهش انگ و تبعیض اجتماعی نسبت به این بیماری و ترویج فرهنگ مراجعه داوطلبانه برای انجام تست است. این پویش در حقیقت نماد همبستگی اجتماعی و گامی مؤثر در مسیر کنترل اچآیوی به شمار میرود.
شعار روز جهانی ایدز در سال ۱۴۰۴ با عنوان «عبور از موانع با پاسخهای نوآورانه به اچآیوی» بر اهمیت خلاقیت و نوآوری در مسیر مقابله با این بیماری تأکید دارد و بدون شک، آموزش مستمر، ارائه خدمات درمانی بهموقع و طراحی راهکارهای نو در نظام سلامت، از مؤثرترین ابزارهای کنترل «HIV» محسوب میشود.
باید باور داشته باشیم که «HIV» متعلق به قشر خاصی از جامعه نیست؛ هر فردی در صورت قرار گرفتن در معرض ویروس، ممکن است آلوده شود و بنابراین، برنامهریزی فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کارآمد، توسعه خدمات پیشگیرانه، کاهش رفتارهای پرخطر و سرمایهگذاری در برنامههای کاهش آسیب، از ضرورتهای اجتنابناپذیر در کنترل این بیماری است.
خوشبختانه با افزایش سطح آگاهی مردم و ارتقای خدمات مراقبتی و درمانی، اچآیوی به بیماریای قابل کنترل تبدیل شده است و درمان منظم و مراقبت مستمر بیماران میتواند بار بیماری را به شکل قابل توجهی در جامعه کاهش دهد.
طبق آخرین تخمین مرکز مدیریت بیماریهای واگیر، در حال حاضر بیش از ۵۱ هزار نفر با عفونت «HIV» در کشور زندگی میکنند و این در حالی است که تنها نزدیک به ۲۶ هزار نفر از بیماران زنده شناسایی و ثبت شدهاند که از این تعداد حدود ۲۰ هزار نفر از آنان تحت درمان قرار دارند. این آمار بیانگر آن است که هنوز بخش قابل توجهی از مبتلایان، از وضعیت ابتلای خود آگاه نیستند.
در پایان، لازم میدانم از تلاشهای صادقانه تمامی همکاران حوزه بهداشت، بهویژه گروه مراقبت بیماریهای واگیر در سطوح مختلف خدمترسانی و همچنین حمایت و همراهی نهادها و سازمانهای دولتی و غیردولتی مرتبط با این حوزه قدردانی نمایم.
امیدوارم با تداوم همکاریهای بینبخشی، گامهای مؤثرتری در جهت پیشگیری، درمان و حذف انگ اجتماعی از بیماران مبتلا به اچآیوی برداشته شود.
دکتر اورنگ ایلامی
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز
نظر دهید