در بخش نخست این مطلب، ضمن معرفی اختلال شب ادراری، علت های بروز آن در کودکان بررسی شد. در ادامه به دیگر جوانب این اختلال می پردازیم:

اقدامات عملی برای توقف شب ادراری در کودکان

0. دستشویی رفتن در طول روز را مدیریت کنید: زمان مصرف مایعات و دفع ادرار در طول روز بر آنچه در شب اتفاق می افتد تأثیر می گذارد. با کودک خود تمرین کنید تا هر دو یا سه ساعت یک بار در طول روز به دستشویی برود. شما می توانید هر دو ساعت یک بار از آنها بپرسید که دستشویی دارند یا نه. گاهی اوقات فرزندانمان سرگرم بازی و یا تماشای تلویزیون می شوند و دستشویی رفتن را فراموش می کنند و یا برای اینکه وقفه ای در بازی آنها ایجاد نشود، دستشویی خود را به مدت طولانی نگه می دارند.
1. مراقب باشید که کودک قبل از خواب مایعات زیادی ننوشد: فرزندتان را تشویق کنید که در روز مایعات زیادی بنوشد، تا در هنگام شب استفاده از مایعات به کمترین میزان برسد.
2. فرزندتان را تشویق کنید قبل از خواب به دستشویی برود: یک ساعت قبل از خوابیدن از کودکتان بخواهید به دستشویی برود و مجدد هنگامی که می خواهید کودکتان را به رختخواب ببرید از او سوال کنید که آیا دستشویی دارد یا نه.
3. اطمینان حاصل کنید که کودک شما می تواند به راحتی در شب به دستشویی برود: برخی مواقع کودکان در شب به دلیل ترس از تاریکی یا دور بودن سرویس بهداشتی از دستشویی رفتن امتناع می کنند. شما می توانید از چراغ خواب در سالن یا اتاق و همچنین روشن بودن چراغ در سرویس بهداشتی استفاده کنید.
4. از نوشیدنی های حاوی کافئین (مانند پاپ یا نوشابه) خودداری کنید: به طور کلی نوشیدنی های حاوی کافئین برای کودکان ضرر دارد. از آنجایی که کافئین مثانه را تحریک می کند، به ویژه در عصر از مصرف آن جلوگیری شود.
5. هنگامی که کودکتان رختخوابش را خیس می کند، به او کمک کنید که خودش لباس خود را تعویض کند.
6. استرس و ناراحتی در شب را به کمترین میزان برسانید: اگر شما کودک پرخاشگری دارید. حواستان باشد که خشم و عصبانیت و استرس او را کنترل کنید. استرس و ناراحتی می تواند باعث شب ادراری در کودکان شود.
7. جای تنبیه، از فرزندتان حمایت کنید: پاسخ شما به شب ادراری در کودکان اهمیت زیادی در درمان دارد. واکنش های منفی مانند تنبیه کردن و سرزنش کودک برای سلامت روان او آسیب رسان است و تاثیری در تغییر مثبت ندارد. وقتی کودک رختخواب خود را خیس می کند، والدین باید آرام و صبور باشند. از فرزندتان بخواهید در تعویض ملحفه ها و عوض کردن لباس هایش کمک کند (این کار نباید به صورت تنبیه باشد).
8. اجازه ندهید کسی فرزندتان را مسخره کند: تا حد ممکن، مشکل را از دیگر اعضای خانواده و دوستان مخفی کنید و جلوی کودک در مورد این موضوع با دیگران حرف نزنید.
9. او را با دیگر کودکان مقایسه نکنید و از این کار برای تغییر رفتار او استفاده نکنید: مقایسه کردن هیچ تاثیری به غیر از تخریب اعتماد به نفس فرزندتان ندارد و در آینده او را با مشکل مواجه خواهد کرد. هر فردی با دیگری متفاوت است. مشکل فرزندتان به زودی برطرف می شود، با مقایسه کردن و وارد کردن اضطراب مشکل را پیچیده تر نکنید.
10. می توانید به روانشناسان مستقر در مراکز خدمات جامع سلامت یا یک درمانگر که می تواند به کودک شما کمک کند تا با تغییرات زندگی یا استرس های دیگر کنار بیاید، مراجعه کنید.

«لیلا قربانی»، کارشناس سلامت روان معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز