خودکشی یک معضل سلامت عمومی
جهانی محسوب می شود که با توجه به اهمیت خودکشی و پیشگیری از آن، سازمان بهداشت جهانی روز دهم سپتامبر برابر با نوزدهم
شهریور را روز جهانی پیشگیری از خودکشی نامگذاری کرده است.

بر
اساس آمار سازمان بهداشت جهانی، سالانه حدود یک میلیون نفر در دنیا در اثر خودکشی
جان خود را از دست می دهند و خودکشی چهارمین علت مرگ در گروه سنی 15-19 سال است.

اگرچه ارتباط بین اختلالات
روانی و خودکشی به درستی ثابت شده است، اما تعداد زیادی از موارد خودکشی به دنبال
بحران های فردی، اجتماعی و شغلی رخ می دهد.

یک مسئله قابل توجه در مورد
خودکشی، انگ بیماری های روانی در جوامع است که باعث می شود بسیاری از افرادی که فکر خودکشی دارند یا اقدام
به خودکشی می کنند، برای دریافت کمک اقدام نکنند. خودکشی قابل پیشگیری است و
افزایش آگاهی در مورد آن، نخستین گام در مرحله پیشگیری محسوب می شود. آگاهی در
مورد خودکشی در سطوح مختلفی از جمله ارایه
دهندگان خدمات سلامتی و جامعه مطرح است. 

در سطح جامعه، افزایش آگاهی
و اطلاعات صحیح در مورد روش های دریافت خدمات سلامت روان می تواند بسیار کمک کننده
باشد. از این رو توصیه می شود افراد در صورت داشتن افکار خودکشی یا مشاهده آن در
اطرافیان خود، به مراکز ارایه خدمات سلامت روان از جمله اورژانس های روانپزشکی، مراکز
درمانی و روانپزشکان و روانشناسان مراجعه کنند.

دکتر «بهاره اوجی»، عضو هیات
علمی گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز