ویتامین E نام
کلی برای مجموعه­ ترکیباتی است که در بافت­ های گیاهی و حیوانی یافت می­ شود، هر چند
که همه خواص این ماده به «توکوفرول» موجود در آن خلاصه نمی­ شود، اما خاصیت آنتی
اکسیدان این ماده به طور مستقیم به فعالیت بیولوژیکی دی آلفا توکوفرول باز می­ گردد.

 

علوفه­ها، یونجه، شبدر و برگ­های سبز اغلب دارای مقدار
بالایی از ویتامین E است.؛
همچنین دانه­های روغنی خام مقدار بالایی از این ماده را دارا هستند، در حالی که میزان
این ویتامین در دانه­های روغن کشی شده ناچیز است.

میزان رطوبت هوا و همچنین میزان زمان نگهداری در کارایی
ویتامین E موثر است. اغلب گیاهان و غلاتی که به
مدت طولانی به صورت سیلو نگهداری می­شود، از میزان ویتامین E موثر آنها کاسته می­شود.

نقش ­های فیزیولوژیک ویتامین E

ویتامین E خاصیت ضد مسمومیت در
متابولیسم سلول­ها داشته، از فعالیت عوامل سمی جلوگیری می­ کند و همچنین دارای خاصیت
آنتی اکسیدانی است.

بر طبق مطالعاتی که صورت گرفته است، ارتباط نزدیکی بین سلنیم
و کارکرد ویتامین E وجود
دارد؛ در حالی که ویتامین E از
اکسیداسیون دیواره های سلول­ها جلوگیری می کند، سلنیوم باعث می­شود تا سوپراکسیدها
دچار تغییر ماهیت شده و کارایی خود را از دست بدهد.

اثرات ویتامین E

- کنترل متابولیسم هورمون­ها از طریق لوب داخلی غده هیپوفیز

- ثبات غشای سلول­ها به ویژه در بافت قلب و عضلات اسکلتی

- گسترش و کنترل فعالیت تخمدان ­ها

- تحریک تولید آنتی بادی ها در بدن و افزایش مقاومت نسبت به
بیماری­ها

- آماده سازی بدن برای بارداری

«زهره فیروزی»، کارشناس ارشد بهداشت و ایمنی مواد غذایی،
دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز