در طی بیش از سه سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه سلامت فارس در طول سال های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری ها و بیمارستان های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی شهدای استان فارس ادامه یافت.

همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات بیماران جنگیدند آشنا شدیم و در ادامه نیز با شهدای مدافع حرم استان که در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب(س) در سوریه به شهادت رسیدند و سپس با شهدای استان فارس آشنا شدیم.

این بخش از «همراه با شهدا» به  شهید «سیروس رعیت»، از شهدای هشت سال دفاع مقدس استان فارس اختصاص دارد تا با زندگی و شخصیت این شهید والامقام، بیشتر آشنا شویم.

شهید «سیروس رعیت»

تاریخ و محل تولد: 4 خرداد سال 1344 در فیض‌آباد شهرستان مرودشت

تاریخ و محل شهادت: 11 خرداد سال 1369 در ایرانشهر

شهید «سیروس رعیت» چهارم خرداد سال 1344 در فیض‌آباد شهرستان مرودشت دیده به جهان گشود.

تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم رشته برق گذراند و سپس راهی جبهه شد.

پس از اتمام جنگ تحمیلی خدمت خود را در نیروی انتظامی آغاز کرد و پس از سال‌ها خدمت سرانجام 11 خرداد سال 1369 در درگیری با اشرار در ایرانشهر به شهادت رسید.

پیکر پاکش در گلزار شهدای فیض آباد مرودشت به خاک سپرده شد.

بخشی از وصیت نامه شهید «سیروس رعیت»

«تو اى مادر اى یگانه کسى که در کودکى من شب‌ها را بیدار مى‌ماندى و نمى‌خوابیدى و سعى مى‌کردى که من به خواب ناز فرو بروم و سعى تو بر این بود که هیچ ناراحتى برایم پیش نیاید.

اى مادر مهربانم که تنها امید من بعد از خداوند تو بودى که سرماى زمستان و گرماى تابستان را با جان و دل مى‌خریدى و زحمت فراوان مى‌کشیدى تا من به وسیله رنج و زحمت تو آسوده زندگى کنم.

مادر عزیزم امیدوارم که وصیت مرا گوش کنید، هر چند داغ فرزند براى مادر بسى سخت است اما مى‌خواهم بعد از شهادتم همانند حضرت زینب (سلام الله علیها) صبر داشته باشى و به جاى اینکه گوشه‌اى بنشینید و گریه کنید، به مسجد بروید و عبادت خدا را به جاى آورید.

مى‌خواهم که با صبر خود مادران دیگر را هم تشویق نمایید تا آن‌ها هم فرزندانشان را به جبهه بفرستند و فداى اسلام عزیز کنند و اى مادرم از تو مى‌خواهم که مرا ببخشید و حلالم کنید هر چند که تو را زیاد ناراحت کردم.»

پایان خبر