اولین خانه بهداشت ایران در سال ۱۳۵۲ در روستاهای شمال غربی کشور تأسیس شد و نقطه شروعی برای دسترسی عادلانه جمعیت‌های روستایی و عشایری به خدمات بهداشتی بود.

 به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز، هدف اصلی این طرح، ارائه مراقبت‌های بهداشتی اولیه و پیشگیرانه به مردم و تربیت نیروهای بومی تحت عنوان «بهورز» بود که از میان افراد همان مناطق انتخاب می‌شدند و با آموزش‌های تخصصی، مراقبت‌های سلامت را به خانواده‌ها ارائه می‌دادند.

 این تجربه در استان فارس، جایی که بیشترین جمعیت عشایری کشور زندگی می‌کردند، شکل تازه‌ای گرفت و در کنار خانه بهداشت روستایی، «خانه‌های بهداشت عشایری» نیز شکل گرفت؛ بهورزان بومی شش ماه در ییلاق و شش ماه در قشلاق، میان کوچ و زندگی عشایر، مراقبت‌های بهداشتی و آموزش سلامت را به مردم عشایر ارائه می دادند.

 روایتی شنیدنی از بهورز خانه بهداشت مادر سلیمان

روایت امروز ما، بهورز فداکاری که بیش از دو دهه است با مردم ساده ‌زیست روستاهای پاسارگاد زندگی کرده و عشق و علاقه به کارش فراتر از این تعاریف و عناوین است.

«لیلا شیری ‌نژاد»، بهورز خانه بهداشت مادر سلیمان شهرستان پاسارگاد، ۲۲ سال است که هر روز در کنار مردم ساده زیست روستا در راستای ارتقای سلامت مردم، تلاش می‌کند.

خاطره‌ای که او از دوران خدمت خود به یاد دارد، میتوان بهترین بُعد از اهمیت شغل بهورزی را در آن دید؛ او می گوید: یکی از روزها، در آخرین ساعت کاری، خانمی به خانه بهداشت مراجعه کرد، حالش خوب نبود، از من خواست تا فشار خون او را بررسی کنم؛ پس از بررسی علائم و گفتگو، متوجه شدم که او دچار نشانه‌های بیماری سل است.

وی تصریح کرد: نمونه‌های خلط را در سه نوبت، جمع‌آوری و به آزمایشگاه شهرستان فرستادم، نتیجه مثبت شد و درمان را آغاز کردیم؛ بعد از اتمام درمان، حال بیمار بهتر شد؛ خوب شدن حال بیمار و دیدن رضایت و خوشحالی در چهره او بهترین خاطره کاری من است که توانستم با مهارت‌ ها و آموزش ‌هایم، جان یک هم ‌نوع را نجات دهم.

صداقت، رکن اصلی شغل بهورزی است

شیری نژاد افزود:  شغل بهورزی آسان نیست، بهورز باید از جنس مردم ، همدل و همراه مردم باشد، تا بتواند با اطلاعات علمی به روز و با زبان ساده به سوالات و درخواست های مردم پاسخ دهد، صداقت رکن اصلی کار ماست و یک بهورز در تمام دوران کاری باید صداقت را در مسیر شغلی خود و در راستای خدمات صادقانه به مردم به کار گیرد.

او امروز پس از ۲۲ سال خدمت، به پشت سر نگاه می‌کند و از روزهای پر فراز و نشیب خود  می‌گوید: مثل نهالی که کاشتیم، ثمر داد و حالا زیر سایه شاخ و برگ‌هایش احساس امنیت و آرامش می‌کنیم، درست مثل سال‌های بهورزی که در کنار مردم بودیم و برای ارتقای سلامت آنان تلاش کردیم.

نقش بهورزان در ارتقای سلامت جامعه

بهورزان به‌عنوان نخستین حلقه نظام سلامت در روستاها، با پیگیری وضعیت بهداشتی جمعیت تحت پوشش، نقش مؤثری در بهبود شاخص‌های سلامت دارند. کاهش مرگ‌ومیر، واکسیناسیون کودکان و آموزش مادران باردار از مهم‌ترین دستاوردهای آنان است؛ همچنین در کنار وظایفی مانند بهداشت محیط و مقابله با بیماری‌های واگیر و غیر واگیر در دوران شیوع کرونا نیز با انجام غربالگری نقش پررنگی داشتند.

پایان خبر