مجموعه سلامت
فارس در طی حدود هشت دهه قدمت آکادمیک، به حضور مشاهیر و گنجینه هایی غنی از دانش
و معرفت مفتخر است که به پشتوانه اندیشه و همت والایشان، نام دانشگاه علوم پزشکی و
خدمات بهداشتی درمانی شیراز را در عرصه های گوناگون ملی و بین المللی طنین انداز
کرده اند. اساتید،
کارکنان و بزرگانی که اگرچه اکنون در میان ما نیستند، اما نام و یادشان، همواره بر
تارک قله های رفیع سلامت فارس، می درخشد و عزم راسخشان در تحقق رسالت توسعه خدمت
به خلق، چراغ راهی فرا روی یکایک ماست.

در پاسداشت یاد
و خاطره این عزیزان و سرمایه های ارزشمندی که در عرصه های دانش و اندیشه از آنان
بر جای مانده است، در روزهای پنجشنبه، با «مسافران آسمانی»، یادی می کنیم از این
بزرگان که اکنون در محضر حضرت دوست، حیات ابدی برگزیده اند.

در  سیزدهمین بخش «مسافران آسمانی»، یاد و خاطره خانم
دکتر «مریم
ذاکری نیا» را گرامی می داریم.

 

دکتر
مریم ذاکری نیا

مرحوم استاد «مریم ذاکری نیا»
در 29 مهرماه 1331 در خانواده ای مذهبی در شهر شیراز دیده به جهان گشود. دوران
دبستان را در دبستان فردوسی، چهار سال اول دبیرستان را در دبیرستان های نشاط و دو
سال آخر دبیرستان را در دبیرستان دانشگاه گذرانید. در سال 1347 به عنوان بهترین
دانش آموز دبیرستان از لحاظ خصوصیات اخلاقی و رفتاری به اداره فرهنگ (آموزش و
پرورش سابق) معرفی شد و این سرآغازی بود تا در کنکور سراسری سال 1350-1351 با رتبه
26 در رشته پزشکی پذیرفته شود.

دکتر ذاکری نیا سه ماه از
دوره اکسترنی اش را در اواخر سال 1356در دانشگاه مَک گیل واقع در مونترال کانادا
ادامه داد. در همین زمان به ایران بازگشت و همزمان با حوادث قبل از انقلاب در
تظاهرات مردمی شرکت می کرد و در عین حال در سال های 1358 و 1359 برای ویزیت
بیماران روستایی با جهاد سازندگی نیز همکاری قابل توجهی داشت.

مرحوم استاد ذاکری نیا به
علت علاقه خاصی که به اورژانس داخلی داشت، برای ادامه تحصیل در سال 1358 رشته
داخلی را برگزید. در سال آخر دوره تخصص مرحوم استاد ذاکری نیا که همزمان با ایام
جنگ تحمیلی بود، کمبود شدید دستیار داخلی موجب شده بود که ایشان ساعات طولانی به
خدمت بیماران مشغول بوده و در طول هفته تنها یک روز می توانست بیمارستان را ترک
کند.

مرحوم دکتر ذاکری نیا از
شاگردان استاد دکتر «سید ضیاء الدین تابعی» بود و این مقدمه ای شد تا در سال 1370
با مشارکت مرحوم دکتر ذاکری نیا، استاد «تابعی» و مهندس «عسکری نژاد»، قانون منع
ازدواج دو ناقل بتا تالاسمی ابتدا در استان فارس و سپس در ایران اجرایی شود.

دکتر ذاکری نیا در سال 1367
با تایید مرحوم استاد «منصور حق شناس»، برای یک دوره شش ماهه عمل پیوند به ایتالیا
رفت و در بخش دکتر لوکارلی در شهر پیزارو مشغول به آموزش شد.

این استاد فقید پزشکی در سال
1390 برای نخستین بار در ایران، سلول درمانی بیماران نورولوژیک از جمله بیماران CP، پارکینسون و آتروفی
مخچه را با همراهی همکارانش انجام داد و پایه گذاری بخش پیوند مغز استخوان در
بیمارستان نمازی شیراز به عنوان بخش استاندارد در ایران در سال های بین 1369 تا
1371 از دیگر افتخارات استاد محسوب می شود.      

زنده یاد دکتر ذاکری نیا در
طول دوران خدمت مسوولیت های مختلفی بر عهده داشت که از آن جمله می توان به ریاست
بیمارستان مرکزی شیراز در سال های 1385 تا 1387، عضو هیات ممتحنه بورد رشته داخلی
از سال 1383 به بعد، ریاست بخش پیوند مغز استخوان به مدت 24 سال، نائب رییس انجمن
بیماران تالاسمی استان به مدت 2 سال، عضو هیات امنای بنیاد امید به مدت 14 سال،
عضو هیات امنای بنیاد سرطان شناسی امیر به مدت 17 سال را نام برد.

استاد ذاکری نیا در مهرماه
1394 بعد از 32 سال فعالیت علمی، آموزشی و پژوهشی مستمر بازنشسته شد، اما از این
فرصت به دست آمده برای نوشتن کتاب و مقالات استفاده کرد.    

شادروان استاد دکتر مریم
ذاکری نیا در طول دوران زندگی پربرکتش همواره مشغول به آموزش و تدریس به دانشجویان
و جوانان این مرز و بوم و مداوای بیماران و به ویژه معالجه مجروحان جنگی ناشی از
صدمات شیمیایی بود و در تمامی این سال ها به انجام امور خیر از جمله ویزیت رایگان
بیماران نیازمند نیز اهتمام داشت. تا اینکه سرانجام بعد از تحمل رنج ناشی از
بیماری سرطان غدد لنفاوی در دوازدهمین روز از اردیبهشت ماه 1401 مصادف با روز بزرگداشت
معلم و استاد، این استاد گرانقدر دار فانی را وداع گفت و پیکر ایشان در دارالرحمه شیراز به خاک سپرده شد.

 از جملات به یاد ماندنی
استاد ذاکری نیا:

«پیوسته دانشجویان، دستیاران
و فلوها را مانند فرزندانم دوست داشتم و از اینکه چند سالی بین همکارانم بودم،
خوشحالم. بیمارانم را از صمیم قلب دوست داشته و دارم و آرزوی بزرگ من این است که
برای بیماران درمان های راحت تری کشف شود، به ویژه بیماران مبتلا به سرطان».

 روحش شاد و یادش گرامی