پرخوری عصبی یا «بولیمیا» یک بیماری است که فرد در
فاصله کمی، حجم زیادی از غذا را مصرف می کند، اما در ادامه برای مقابله با زیاد
خوردن خود و پیشگیری از اضافه شدن وزن، به روش های ناسالم رفتاری مانند تخلیه کردن
اجباری معده و روده روی می آورد.

 

بسیاری از افراد مبتلا
به پرخوری عصبی البته نه همه آنها، به بی اشتهایی عصبی نیز مبتلا هستند. این
بیماری در دختران نوجوان و زنان رایج تر است و در کل جامعه زنان را
بیشتر از مردان درگیر می کند.

علت های پرخوری عصبی 

علت های ایجاد پرخوری
عصبی شناخته شده نیست، اما محققان ترکیبی از عوامل مختلف مانند مسائل روحی روانی،
تاریخچه فامیلی، فاکتور های اجتماعی، صفات شخصیتی را در بروز این بیماری موثر
می دانند. 

فرد ممکن است روش هایی
را برای جبران پر خوری از جمله ورزش کردن بیش از حد، تخلیه اجباری معده،
استفاده از مسهل ها، داروهای ادرار آور و تنقیه انتخاب کند.

به طور کلی ویژگی های
رفتاری در این افراد می تواند شامل موارد زیر باشد:

·                    
خریدن حجم زیادی از مواد
غذایی و مصرف سریع آن

·                    
خوردن مقدار زیادی غذا
در زمان کوتاه

·                    
رفتن منظم به دستشویی پس
از صرف غذا  

·                    
مصرف قرص های رژیمی

·                    
مصرف داروهای تهوع آور

پوسیدگی دندان یا عفونت
لثه، سائیده شدن مینای دندان به علـت اسـیـد برگشتی از معده در استفراغ های مکرر،
پاره شدن مویرگ های چشم به دلـیـل فشار ناشی از استفراغ اجباری، خشکی
دهان، کیسه مانند شدن گونه ها، دوره‌های
نامنظم قاعدگی یا مختل شدن آن در زنان، اختلالات گوارش و جوش های
پوستی از جمله عوارض شایع در این افراد است.

اغلب برای
درمان فرد مبتلا به پرخوری عصبی از چندین نوع درمان به طور همزمان استفاده می شود،
با این حال، ممکن است ترکیبی از روان درمانی به همراه داروهای
ضدافسردگی برای غلبه بر این اختلال موثرترین راه‌حل باشد. علاوه بر این قطع
چرخه پرخوری و پس دادن کالری و آغاز روند غذا خوردن طبیعی، بخش اصلی در رژیم
درمانی این بیماران است.

«راضیه حسینی»،  کارشناس
ارشد تغذیه بالینی دانشکده تغذیه
و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز