اضطراب و استرس ناشی از کرونا، ناگزیر کادر درمان را نیز
درگیر می کند و اثرات روانشناختی این اضطراب در کادر درمان، باعث کاهش توانایی
آنها می شود، در کادر درمان ممکن است ترس و تشویش متناوب و حتی حملات پانیک
دیده  شود و یا ممکن است علائم بدنی مانند
تنگی نفس و تپش قلب آنها را آزار دهد.

 

در این شرایط در صورت توجه نکردن به این موضوع و مداخله نکردن
روانشناس و روانپزشک، ممکن است فرد به سمت افسردگی پیش رود و حتی در درمان بیماران
احساس ناتوانی و درماندگی کند، گاهی نسبت به نشانه های بدنی خود بیش از حد حساس
شود و علائم بدنی خود را با تحریف، تفسیر می کند.

این اضطراب به خانواده و دوستان دیگر نیز منتقل می شود و
فرد ممکن است با خانواده و همکاران دچار تنش شود، در این شرایط باید از طریق حرفه
ای و با استفاده از روش های تن آرامی این موضوع را برطرف کرد.

باید به کارکنان آموزش داد که برای کسب آمار و اطلاعات به
منابع اطلاع رسانی معتبر مراجعه کنند، چرا که در شرایط پراسترس، احتمال پذیرش
شایعات از سوی افراد بالاتر می رود. صحبت کردن در مورد اضطراب خود، در جمع دوستان
کمک کننده است، لازم است ساعاتی را در کنار خانواده به دور از فضای مجازی گذراند و
از موقعیت های اضطراب زا دوری کرد.

فعالیت های فیزیکی و ورزش می تواند در کنترل اضطراب کمک
کننده باشد، این بحران نخستین بحرانی نیست که دامنگیر کادر درمان شده و در همه
بحران ها افراد می توانند از مهارت های انطباقی که در گذشته کسب کرده اند، استفاده
کنند. در صورتی که علائم روانشناختی شدید باشد و عملکرد کارکنان کاهش یافته باشد،
لازم است برای دریافت کمک حرفه ای به روانشناس و روانپزشک مراجعه شود./105

دکتر «لیلا
رازقیان» متخصص اعصاب و روان و رئیس بیمارستان اعصاب و روان استاد محرری