میزان خوشبختی و رضایت ما از زندگی، به مقدار زیادی به شرایط خانواده و کیفیت روابط شکل یافته در آن وابسته است و تولد فرزند سبب نشاط  و سلامت روانی و انگیزه والدین می‌شود.

فرزندان با رفتار و شوق هیجانی در کودکی و نوجوانی، به خانه و والدین شادی می‌ بخشند و والدین برای برآورده کردن نیازهای فرزندشان، تلاش مستمر می‌کنند. آنها هر فعالیتی را به امید فرزندان و فراهم کردن آینده‌ای با کمترین نقص انجام می‌دهند و همین منجر به افزایش امید به زندگی و عمر طولانی تری می شود.

وجود فرزندان، فعالیت های گروهی والدین را افزایش می‌ دهد و فرزندان با حضور خود، به والدین، هویت اجتماعی جدیدی می‌ دهند.

انسان به طور طبیعی به شادی، راحتی و لذت گرایش دارد و اگر خانواده این نیاز را تأمین نکند، ممکن است که آن را در جاهای دیگری بجوید که در نهایت به تضعیف یا فروپاشی خانواده و روابط خانوادگی منجر شود.

حفظ و تقویت شادی و صمیمیت در خانواده، نیاز به دانش و مهارت دارد و یکی از راه‌های ایجاد شادی و خنده در خانواده، شوخ‌طبعی است. به عنوان پدر یا مادر، روی حس شوخی و طنزپردازی خود کار کنید و ببینید که به‌ چه‌ طریق می‌توانید سبب خنده و شادی افراد خانواده شوید.

شوخ‌طبعی تأثیری متعادل کننده در شخصیت دارد و حس صمیمیت و دوستی را به افراد خانواده منتقل می‌کند.

خنده یکی از بزرگ‌ترین تفریحات انسانی و ریشه‌دار‌ترین تفاوت میان انسان‌ها است. برخی افراد در گفتن لطیفه، استعداد بالایی دارند و صمیمیت بیشتری بین افراد خانواده ایجاد می‌شود. برای ابراز احساسات در خانواده حد ‌و ‌مرزی قائل نشوید، زیرا خانواده باید امن‌ترین جایی باشد که اعضای آن بتوانند خود را همان‌طوری که هستند، به‌دور از هرگونه خودسانسوری و سرکوب، نشان دهند.

افراد باید مطمئن باشند که به دلیل ابراز احساسات خود، مورد قضاوت، تهدید، تنبیه یا سوءاستفاده قرار نخواهند گرفت، پس به روش‌های مختلف از جمله با زبان کلامی و زبان بدن و دیگر شیوه‌ها، احساسات‌تان را به اعضای خانواده‌ ابراز کنید.

 به دلیل سبک زندگی جدیدی که تجربه می‌کنیم، گرفتاری‌های شخصی روزافزون و فرصت‌های کمتر با هم بودن، اعضای خانواده‌ها را روزبه‌روز از همدیگر دورتر می‌کند، ممکن است که اعضای خانواده‌ به دلایل مختلف از هم دور باشند، در چنین شرایطی، به شیوه‌های مختلف تماس و ارتباط خود را با آنها حفظ کنید.

برخی راهکارهای افزایش شادی عبارتند از:

در اوقات فراغت به یک فعالیت خانوادگی معین و به صورت دسته جمعی بپردازید. برای کودکان هم خواندن داستان پیش از خواب توصیه می‌شود.

در زمان نیاز به همراهی و کمک به اعضای خانواده، حضور فعال داشته باشید.

به طور منظم باهم غذا بخورید.

نظریات خود را باهم در میان بگذارید.

فرصت‌های شاد بودن را به حداکثر برسانید.

بر نقاط مثبت شخصیت اعضای خانواده تمرکز کنید.

به هنگام نیاز در کنارشان باشید.

احساسات خود را به شیوه‌های مختلف نشان دهید.

«مریم مجد»؛ کارشناس سلامت روان معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز