دیابت یک بیماری مزمن است که در فرد مبتلا، گلوکوز نمی ‌تواند
به سلول‌ ها برسد و سطح آن در خون افزایش می یابد. با گذشت زمان این مشکل منجر به
آسیب ‌های جدی به قلب و عروق،‌ کلیه، چشم‌ ها و اعصاب می ‌شود.

 

سه نوع دیابت اصلی وجود دارد؛ دیابت نوع یک یا وابسته به
انسولین اغلب در کودکان و نوجوانان رخ می‌ دهد که در آن لوزالمعده یا هیچ انسولینی
تولید نمی ‌کند و یا مقدار آن بسیار کم است؛ تشنگی فراوان، گرسنگی شدید، تکرر
ادرار و کاهش وزن از علائم این نوع از دیابت است.

در دیابت بزرگسالی یا نوع دو که شایع ‌ترین نوع دیابت است،
انسولین تولید می‌شود، اما برای قند بالای بیمار موثر نیست و در نتیجه قندخون بالا
می ‌رود. چاقی، چربی خون و فشار بالا یا وجود یک فرد مبتلا به دیابت در خانواده،
احتمال ابتلا به دیابت نوع دو را بالا می‌ برد.

مهمترین علامت ابتلا به دیابت نوع دو تشنگی فراوان، تکرر
ادرار، بی ‌حوصلگی، عصبی بودن، بی‌حسی و مورمور شدن انگشتان و ایجاد زخم و یا
التیام نیافتن زخم است؛ بی توجهی به درمان دیابت منجر به نابینایی،‌ نارسایی
کلیوی، سکته مغزی و قطع عضو به ویژه در پا می ‌شود.

نوع سوم دیابت،‌ دیابت بارداری است که در سه تا پنج درصد بانوان
باردار و در اواخر دوران حاملگی رخ می ‌دهدکه با تغییرات هورمونی نیاز به انسولین
افزایش می ‌یابد. بعد از زایمان ممکن است فرد بهبود یابد و ممکن است در بارداری
بعدی، بار دیگر این موضوع ظاهر شود.

در فرد مبتلا به دیابت، در صورت ابتلا به بیماری عفونی
همچون کرونا به دلیل ضعف سیستم ایمنی بدن و همینطور قند بالا، محیط مناسبی برای
رشد میکروب ‌ها فراهم شده و در نتیجه شدت بیماری و عوارض آن بیشتر است. گرچه
دیابت تا آخر عمر همراه بیمار است، اما با پزشک و رعایت توصیه ‌های بهداشتی، قابل
کنترل است.

رعایت دستورالعمل بهداشتی مثل شستن دست‌ ها، استفاده از
ماسک و رعایت فاصله ‌گذاری فیزیکی، همینطور الگوی صحیح غذایی، پرهیز از مصرف دخانیات
و اجتناب از استرس و اضطراب و آگاهی از اطلاعات بیماری، ضروری است.

«محبوبه دهقانی» کارشناس پیشگیری از بیماری های غیر واگیر
مرکز بهداشت شهدای انقلاب