همه ساله روز دوم دسامبر، برابر با یازدهم آذر به عنوان
روز جهانی سواد رایانه‌ای گرامی داشته می ‌شود. این روز جهانی با هدف ارتقای
آگاهی در مورد رایانه و دستگاه‌ های الکترونیکی در نظر گرفته شده است. گرامیداشت
این روز، افراد را ترغیب می‌ کند تا از رایانه و ابزارهای دیجیتالی در طیف
وسیعی از مهارت ‌ها از استفاده اولیه از این ابزار گرفته تا سطوح برنامه‌ نویسی و
حل مسئله پیشرفته، به طور کارآمد استفاده کنند. این روز بهترین فرصت
برای افزایش دانش و یادگیری در مورد رایانه و فناوری‌های مرتبط با آن
است.

 

اختراع رایانه در اواسط قرن بیستم، گسترش شبکه های ارتباطی
و اهمیت اطلاعات در حیات اجتماعی، منشا تحولات نوینی در زندگی انسان شده است.
دوران جدید که به عصر اطلاعات موسوم است را می توان پیامد فناوری اطلاعات و
ارتباطات دانست. بشر امروز جامعه ای مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات را تجربه
می کند که از ویژگی های خاص خود برخودار است. چنین جامعه ای را جامعه اطلاعاتی
گویند. در این گونه از جوامع، مفاهیم سنتی موجود در زمینه هایی همچون اقتصاد،
آموزش، کسب و کار، مدیریت، تجارت و جنگ دچار تحول می شود. بدون شک لازمه بهره گیری
مناسب از روش های جدید آموزشی در عصر اطلاعات، وجود نیروی انسانی است که از سواد
اطلاعاتی و مهارت های رایانه ای برخوردار باشد.

سواد رایانه ای، علم و توانایی شخص برای استفاده از
رایانه ها و فناوری اطلاعات است. سواد رایانه ای
همچنین به سطحی اطلاق می شود که افراد
می توانند از برنامه های رایانه ای و قابلیت های دیگری
استفاده کنند که با رایانه ها ارتباط دارند.

در حال حاضر یکی از مهمترین حوزه
های کاربردی فناوری اطلاعات
در حوزه بهداشت و درمان، استفاده از آن در
آموزش است. در واقع یکی از نوید دهنده ترین و رو به
رشدترین دستاوردهای پیشرفت فناوری اطلاعات و
ارتباطات یاددهی / یادگیری الکترونیکی و مبتنی بر
اینترنت است که مواردی نظیر کمبود فضای آموزشی،
حجم انبوه اطلاعات در دسترس و درگیری های زمانی
استادان و دانش پژوهان، ضرورت آن را بیش از پیش
آشکار می سازد.

یادگیری الکترونیکی به آموزش هایی گفته
می شود که به کمک وسایل ارتباط الکترونیکی از قبیل اینترنت، اینترانت، اکسترانت و ابرمتن
ارائه می شود.

یادگیری الکترونیکی یکی از مطرح ترین
محیط های یادگیری در عصر اطلاعات محسوب می شود. بنابراین تلاش
ها و تجربه های مربوط به این نوع یادگیری
در سراسر جهان بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در
ایران نیز بیشتر دانشگاه ها در حال به کارگیری گسترده
این فناوری هستند.

امروزه کمترین میزان توانایی پایه ای موردنیاز برای ایجاد
قابلیت استفاده موثر روزانه از رایانه، مهارت های هفت گانه ICDL
است. داشتن این مهارت ها به افراد توانایی سازگاری و همگامی
با پیشرفت های نوین در حوزه های مختلف کارشناسی و آموزشی را می دهد. بنابراین لازم
است تمامی اساتید، کارکنان و دانشجویان به یادگیری این مهارت ها بپردازند.

مهندس «ونوس صابرزاده » کارشناس فنآوری اطلاعات دانشکده
پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س) شیراز