در
حال حاضر محصولات دریایی نقش قابل توجهی در تامین غذای مردم جهان دارند و با
شناسایی مطلوبیت و برتری غذایی این فراورده ها نسبت به دیگر مواد پروتئینی، روز به
روز بر مصرف آنها افزوده می شود.

 

ماهی
و میگو از جمله محصولات دریایی با ارزشی هستند که نسبت به فساد حساس هستند و در
اثر رشد و تکثیر باکتری ها به سرعت فاسد و غیر قابل مصرف می شوند. یافته ها نشان
می دهد بیش از 50 انگل زئونوز انسان و ماهی وجود دارد.

برخی
از بیماری های ویروسی در اثر فرآورده های دریایی منتقل می شود؛ مانند هپاتیت A، نوروالک، همچنین برخی از باکتری های پاتوژن مانند «سالمونلا»، «اشریشیاکلی»
و «ویبریو آئروموناس» از طریق غذاهای دریایی منتقل می شود.

پس
رعایت اصول بهداشتی برای جلوگیری از ایجاد بیماری با مصرف ماهی دارای اهمیت بسیار
است. به ویژه اینکه باید از مصرف ماهی خام یا نیم پز پرهیز کرد.

همچنین
لازم است بدانیم که اگر ماهی مدتی منجمد بوده مشکلی از نظر انگل ها ندارد. اگر
ماهی تازه مصرف می شود پس از خرید به سرعت تخلیه امعاء و احشاء انجام شود تا از
مهاجرت لارو برخی از انگل ها از دستگاه گوارش به بقیه بخش ها جلوگیری کنیم. دمای
پخت کافی باشد تا گوشت ماهی مغز پز شود. یعنی بافت ماهی از حالت ژله ای و شفاف در
آمده و سفید و سفت شود. قطر تکه های ماهی موقع پخت کم باشد تا قسمت های داخلی به خوبی
حرارت ببیند.

بهتر
است برای پخت از روش های پخت حرارتی غیر مستقیم استفاده شود. از مصرف ماهی هایی که
عمر طولانی دارند و در رده های بالای تکاملی آبزیان قرار می گیرند خودداری شود و
سعی کنیم قبل از مصرف، گوشت تیره ماهی جدا شود.

«الهام
باباعلی» کارشناس ارشد بهداشت و ایمنی مواد غذایی دانشکده تغذیه و علوم غذایی
شیراز

پایان
خبر