امروزه
وسایل ارتباطی بر زندگی انسان ها سایه افکنده اما مانند چاقوی دو لبه ای است که می
تواند نقاط مثبت و منفی داشته باشد.

 

براساس
یک تقسیم بندی نسلی، نسل سوم، بیشترین کاربران فضای مجازی در ایران بوده و پیش از
نسل های دیگر در معرض آسیب های اجتماعی مجازی هستند.

فضای
مجازی نوعی از بحران هویت را میان طیف گسترده ای از جوانان به وجود آورده و این
بحران هویت در زمینه های فردی، ناهمگونی های هویتی را سبب شده و به نحوی، تعادل
اجتماعی را متاثر کرده است.

یکی
از آسیب های فضای مجازی، آسیب پذیربودن سلامت روانی کودکان و نوجوانان است.

اینترنت،
مانند تمام وسایل ارتباط جمعی، جنبه های مثبت و منفی دارد و استفاده نادرست از آن،
می تواند نیروی پویا و کارآمد کشور به ویژه کودکان و نوجوانان را تهدید کند.

تنهایی،
افسردگی، اضطراب، عزت نفس پایین برخی از مشکلات احتمالی است که کودکان در اثر استفاده
بیش از اندازه از اینترنت به صورت آنلاین، با آن مواجه هستند.

زمانی
که کودک و نوجوانی به اینترنت معتاد می شود، انگیزه اش برای تعامل با دیگران کم می
شود که خود اثرات منفی بر ارتباط شخصی و تعاملات اجتماعی او دارد.

کارشناسان معتقدند که ارتباط اجتماعی
از راه اینترنت، ضعیف تر از ارتباط های واقعی است و در دراز مدت به انزوای
اجتماعی، افسردگی و به خطر افتادن سلامت روان افراد می انجامد و آنها از آسیب
پذیری بالا و سلامت و بهداشت روان پایین رنج می برند.

اگر
افراد به مرحله ای رسیده

اند که اینترنت را به خواب و غذا
ترجیح می دهند، باید بدانیم که مشکل جدی است و لازم است با پزشک مشورت کنیم.

یکی از راه های جلوگیری از بروز این
مشکل، محدود کردن مدت زمان استفاده از اینترنت است./103

«پریوش شهامت» کارشناس روانشناس
بالینی مرکز آموزشی درمانی حافظ

پایان خبر