دانشجویان ساکن در خوابگاه
ها بهتر است تا حد ممکن، محیط فیزیکی قبلی خود را در محیط جدید خوابگاه احیا کنند.

به گزارش روابط عمومی
دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س)، تغییر زندگی از زندگی خانوادگی به
زندگی دانشجویی با وجود رویارویی دانشجو با فرصت ‌های جدید برای او تنش ‌زاست. به‌
ویژه دانشجویان ساکن خوابگاه احساس غربت و دل ‌تنگی را تجربه می ‌کنند که این امر
بر پیشرفت تحصیلی و عملکرد تحصیلی و اجتماعی دانشجویان مؤثر است. تغییر زندگی
خانوادگی به زندگی خوابگاهی و دانشجویی و رویارویی دانشجویان در محیط خوابگاهی و
همزیستی با دانشجویان مختلف با اقوام و فرهنگ متفاوت، تجربه ‌ای جدید برای
دانشجویان به شمار می ‌رود. در صورتی که دانشجویان، مهارت ها و تکنیک‌ های لازم در
این خصوص را کسب کرده و نحوه تعامل و برخورد با هم‌ خوابگاهی خود را بدانند، کمتر
دچار اختلالات روحی و شخصیتی می‌شوند.

 

ورود به دانشگاه اغلب با
تغییرات زیاد اجتماعی و انسانی همراه است که در کنار پذیرش نقش جدید دانشجویی باعث
می ‌شود فرد احساس کند نیاز به یک تغییر و تحول شناختی اساسی دارد. قرار گرفتن در
این شرایط، فشارهای روانی و نگرانی ‌هایی را برای دانشجو به همراه می آورد که این
استرس‌ ها می‌تواند عملکرد او را در دانشگاه تحت تأثیر قرار دهد. دوری از خانواده،
نداشتن علاقه به رشته تحصیلی و محدودیت امکانات رفاهی دانشگاه‌ ها نیز اغلب باعث
افت دانشجویان چه از لحاظ تحصیلی و چه از لحاظ روانی می ‌شود.

اکثر دانشجویان به ویژه
دانشجویان شهرستانی در بدو ورود به دانشگاه خود را در میان انبوهی از موقعیت ها و
تجارب جدید می‌ بینند و با افرادی مواجه می‌ شوند که از شهرها و روستاهای دیگر و
با زبان‌ ها و فرهنگ‌ های مختلف هستند و هر یک ایده و عقاید خاصی در مورد موضوعات
مختلف دارند و باید در شهر جدید و دور از خانواده، زندگی جدیدی را شروع کنند.

بنابراین بهتر است
دانشجویان ساکن در خوابگاه ها تا حد ممکن محیط فیزیکی قبلی خود را در محیط جدید
خوابگاه احیا کنند،به عنوان مثال، به همراه بردن یک تابلو نقاشی یا پوستر مورد
علاقه و نصب آن در اتاق یا اشیای دیگری که محیط فعلی را تا اندازه ای هر چند کم
شبیه محل زندگی قبل می‌کند، می تواند موثر باشد.

دانشجویان در این موقعیت
در حال سازگار شدن و انطباق با یک وضعیت جدید هستند. بنابراین باید به خود فرصت
بدهند، چرا که مدتی طول می ‌کشد تا با محیط های جدید نظیر بخش های مختلف دانشگاه،
دانشکده، خوابگاه و محل‌های مختلف دانشگاه آشنا شد.

تماس‌ با خانواده، به ویژه
در روزهای اول زندگی خوابگاهی، بهتر است به صورت تلفنی، نامه، ایمیل یا هر طریق
دیگری حفظ شود؛ چرا که حتی شنیدن صدای افراد خانواده می‌ت واند موجب احساس آرامش
در دانشجو و تسکین غم غربت شود.

سعی کنیم دوستان جدیدی
پیدا کنیم و در مورد شرایط جدید و احساسات مشترک با آنها صحبت کنیم. چرا که درمی
یابیم آنها نیز دارای احساسات مشابهی در این زمینه هستند و این امر علاوه بر فراهم
کردن حمایت عاطفی از سوی دوستان، موجب کاهش هر چه بیشتر استرس می ‌شود.

استفاده از تجربه
دانشجویان ترم های بالاتر

از دانشجویان ترم های
بالاتر و از تجربیات آنها برای سازگاری بهتر و برداشتن موانع استفاده کنیم، چرا که
آنها در گذشته با این مسایل مواجه شده ‌اند و دانستن شیوه‌ های مقابله و روش ‌های
کنار آمدن با مسایل خوابگاه می ‌تواند مفید باشد.

دفترچه های راهنما،
بروشورها و کتابچه ‌های خاصی را که مرکز مشاوره و یا مرکز بهداشت دانشگاه در این
زمینه تهیه کرده لازم است مطالعه شود. در این بروشورها ممکن است بسیاری از مسایل موردنیاز
دانشجویان نظیر سازگاری با شرایط جدید، غم غربت و کنار آمدن با هم اتاقی ها مطرح
شده باشد.

همفکری و قانون گذاری برای
حل مسایل اتاق

می توان با تعیین جلسات
هفتگی و تصمیم گیری در رابطه با موضوعات مختلف اتاق و خوابگاه و یا نوشتن صورتجلسه
و امضای اعضای اتاق و احترام گذاشتن به نظر اکثریت اعضای خوابگاه، مشکلات درون
اتاق را در حد ممکن کاهش داد.

بهتر است هر کس تختخواب،
کمد، قفسه کتاب ها، لوازم خود و فضاهای مشترک اتاق را مشخص کند و توافق چگونگی
استفاده از آنها را نیز با هم اتاقی های خود تعیین کند .به لحاظ زندگی مشترک، ممکن
است مجبور به تهیه لوازمی بشویم که برای آشپزی، نظافت اتاق و لباس ها و موارد
مشابه موردنیاز باشد، اما باید مشخص شود که کدام وسایل شخصی و کدام عمومی هستند و
در چه صورتی دیگران اجازه استفاده از آنها را دارند.

باید مشخص کرد که چه کسی
و به چه صورت مسوولیت براورد هزینه ها و خریدها را بر عهده بگیرد و چگونه دخل و
خرج شود. در مورد معیارهای پاکیزگی بهتر است افراد اتاق با یکدیگر گفت و گو کنند و
مسوولیت تمیز کردن اتاق را بین خود تقسیم کنند، چرا که در زندگی گروهی رعایت
بهداشت فردی و گروهی الزامی است.

باید اوقاتی از روز و شب
را برای مطالعه اختصاص داد و بر سر این موضوع با هم اتاقی ها به توافق رسید. چرا
که بسیار پیش خواهد آمد که مهمان‌ هایی به اتاق دعوت شوند، بنابراین بهتر است در
مورد نحوه پذیرش، روزها و ساعت آمدن میهمان در زمان‌ های خاص مانند دوره امتحانات
به توافق رسید./101

دکتر «کاملیا ترابی زاده»، رئیس دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه
(س)

پایان خبر