جراحی لیزیک اصطلاحی برای توصیف بخشی از روش های
جراحی است که مشکلات بینایی شامل نزدیک بینی، پیر چشمی و آستیگماتیسم را تصحیح می
کند و برای کاهش وابستگی فرد به عینک یا لنزهای تماسی، استفاده می شود.

 

در حال حاضر یک روش لیزری به نام «لیزیک» به عنوان رایج
ترین جراحی، در مراکز درمانی انجام می شود که در این شیوه، مانند دیگر انواع عمل
های انکساری چشم، قرنیه چشم برای تمرکز بهتر نور، اصلاح می شود.

عمل لیزیک در مدت پانزده دقیقه بر روی چشم انجام می
شود و نتایج عمل، سبب بهبود یافتن بینایی فرد بدون استفاده از عینک یا لنزهای
تماسی است.

در عمل لیزیک، ضخامتی از قرنیه به وسیله تیغ های
میکروکراتوم و یا به وسیله لیزر، برش داده شده و جمع می شود؛ پس از تاباندن لیزر،
لایه جمع شده، بر روی محل قبل برگردانده می شود.

مزایای جراحی لیزیک

-حدود 96 درصد از بیماران پس از جراحی لیزیک بینایی مطلوب
را خواهند داشت.

-عمل لیزیک با درد بسیار کمی همراه است.

-بینایی اغلب تا روز پس از عمل جراحی لیزیک تصحیح می
شود.

-هیچ پانسمان و بخیه ای، پس از عمل لیزیک نیاز نیست.

-پس از عمل لیزیک، بیشتر بیماران کاهش چشمگیری در
استفاده از عینک یا لنزهای تماسی داشتند و حتی بسیاری از بیماران دیگر نیازی به
آنها ندارند.

معایب جراحی لیزیک

تاری دید، دیدن هاله های خارج از تصویر، سختی رانندگی
در شب، دیدن تصویر به صورت نوسان دار و چشم های خشک، از عایب جراحی لیزیک به شمار می
رود./105

«زهرا فتح
الله زاده»، مسوول آموزش به بیمار مرکز آموزشی درمانی خلیلی

پایان خبر