رژیم غذایی کتوژنیک در درمان بیماری صرع و سایر اختلالات ارثی
که با تشنج همراه هستند و با دارو به خوبی کنترل نشده اند، کابرد دارد. در بیماری
صرع بدن نمی تواند سوخت کافی را از گلوکز تامین کند؛ در نتیجه کتون های تولید شده
از رژیم غذایی کتوژنیک به عنوان یک سوخت جایگزین مورد استفاده قرار می گیرند.

 

همچنین کتون ها ممکن است با مهار بعضی انتقال دهنده های
مغزی باعث بهبود علایم بیماری و حفظ سلول های مغزی از آسیب شده و از نقایص بیشتر
پیشگیری کنند.

این رژیم حاوی نسبت بالایی از چربی و میزان کمی قند و
ترکیبات دارای نشاسته است که متخصص تغذیه آن را طراحی می کند.

عمده این رژیم غذایی
از گوشت تازه، تخم مرغ، پنیر، ماهی، خامه، کره، روغن، مغزها و دانه ها تشکیل می
شود.

سبزی ها و میوه ها نیز به مقدار کم به این رژیم افزوده می
شوند. با وجود اینکه رعایت این رژیم غذایی به ویژه در روزهای اول سخت است، اما می
تواند باعث کنترل کامل بیماری در برخی از کودکانی شود که بیماری آنها با هیچ درمان
دیگیری کنترل نشده است.

عوارض رژیم غذایی کتوژنیک

رژیم غذایی کتوژنیک عوارض جانبی کمی دارد. این عوارض شامل
کاهش سطح قند خون، ناراحتی معده اغلب به دلیل چربی بالای رژیم و یبوست است، اما خطر
ابتلا به سنگ کلیه در طولانی مدت نادر است.

سطح بالای کلسترول سرم اغلب موقت است و با قطع رژیم از بین
می رود. گاهی سرعت رشد کاهش می یابد که به میزان طبیعی باز خواهد گشت.

بهبود کنترل تشنج تا سه ماه بعد از شروع رژیم ایجاد می شود
و برای اطمینان نیز مکمل هایی برای بیمار تجویز می شود.

همچنین تمام داروهای مصرفی مانند مسکن ها، داروهای
سرماخوردگی، دهانشویه و خمیر دندان باید به دقت از نظر محتوای قند بررسی شوند تا
دریافت کربوهیدرات کاهش یابد. رژیم غذایی باید به دقت رعایت شود، چرا که کمترین
میزان کربوهیدرات اضافه می تواند تشنج ایجاد کند.

چه زمانی می توان رژیم غذایی کتوژنیک
را کنار گذاشت؟

اینکه چه زمانی می توان رژیم غذایی کتوژنیک را کنار گذاشت،
از فردی به فرد دیگر تفاوت دارد و ممکن است بین یک تا سه سال بعد از آغاز رژیم باشد.

در برخی بیماری ها نیز ممکن است نیاز باشد رژیم برای مدت
طولانی تری دنبال شود.

کلینیک کتوژنیک واقع در طبقه سوم (واحد تغذیه) درمانگاه
امام رضا (ع) شیراز، روزهای سه شنبه هر هفته از ساعت 8 تا 12 در حال خدمت رسانی به
مراجعان است.

«فاطمه
نوری پور» کارشناس ارشد تغذیه بالینی دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز