بر اساس اعلام سازمان جهانی بهداشت، جمعیت افراد بالای 60
سال، سرعت رشد بیشتری در مقایسه با گروه‌های سنی دیگر دار
د و ایران نیز به ‌عنوان یکی از
کشورهای در حال توسعه از این موضوع مستثنا نیست؛ به‌ طوری‌ که رشد سالمندی در روند
پیر ‌شدن جمعیت کشور به چشم می‌خورد.

 

با توجه به افزایش جمعیت سالمندان، به رفاه سالمندان از لحاظ
ابعاد جسمانی، روحی و اجتماعی به ‌عنوان نیاز جمعیت سالمند توجه می‌شود. برای ارتقای
سلامت سالمندان و پیشگیری و کاهش بیماری‌ها نخستین گام، شناسایی وضعیت سالمندان
است.

از عوامل مهم آسیب مرگ در سنین بالای 65 سال، سقوط
و زمین خوردن است. اکثر زمین خوردن ها در منزل اتفاق می‌افتد و می تواند با خطر
مرگ در افراد سالمند همراه باشد.

آسیب های ناشی از زمین ‌خوردن شامل شکستگی لگن و استخوان ران
و کوفتگی عضلات این ناحیه و شکستگی مهره‌های کمری و ساعد است. علاوه بر این یک بار
زمین خوردن ممکن است باعث ایجاد نگرانی و ترس از راه رفتن و از دست دادن اطمینان
شخص به خود شود و فرد به خاطر این ترس زمین‌گیر شود.

خوب است بدانیم افراد سالمندی که سالم و قوی به نظر می رسند
نیز ممکن است زمین بخورند. پس باید به شیوه هایی از بروز این مشکل پیشگیری کرد.

حمام و سرویس بهداشتی یکی از مکان های پر خطر در خانه است که
به صورت روزانه مورد استفاده قرار می گیرد.

افتادن، لیز خوردن و سقوط کردن شخص سالمند و بیمار در حمام و
یا توالت به دلیل وجود اجسام سخت و برنده مانند سنگ، سرامیک، کاشی، شیرآلات
بهداشتی و توالت فرنگی می تواند بسیار خطر آفرین باشد و سلامتی شخص را به خطر
اندازد.

بنابراین استفاده از دستگیره های کمکی حمام و توالت برای حفظ
تعادل سالمندان و معلولان از یک طرف و استفاده از کفپوش کف حمام پیشگیری کننده از
افتادن سالمندان از طرف دیگر می تواند موثر باشد.

به دلیل وجود فاصله بین کفپوش حمام و کف حمام، آب به راحتی
از بین آن حرکت می کند، بنابراین برای شست و شو و رعایت اصول بهداشتی می توان هر
از چند گاهی کفپوش کف حمام پیشگیری کننده را بلند کرده و زیر آن را شست و شو داد.

افتادن، لیز خوردن و لغزش در حمام از حوادث بسیار پرخطر برای
سالمندان است. به ویژه افراد سالمندی که تنها زندگی می کنند، باید از کفپوش مناسب
برای جلوگیری از سر خوردن استفاده کنند. این کفپوش ها از لیز خوردن جلوگیری می کند
و برای کنار وان، توالت فرنگی و دیگر قسمت ها مناسب است.

دکتر «عبدالرحیم اسداللهی»، عضو هیات علمی گروه سلامت
سالمندی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز