اختلال بیش فعالی کم توجهی ADHA
یکی از شایع ترین اختلالات روانی در کودکان است که شیوع آن در
پسران بیشتر از دختران است. علائم مرتبط با بیش فعالی را می توان تحریک پذیری و کم
توجهی، اضطراب، اختلالات خلق مانند افسردگی و اختلال دوقطبی، مشکلات ضد اجتماعی،
نقص شناختی، ناتوانی در یادگیری ریاضیات و خواندن برشمرد.

 

درمان مرسوم بیش فعالی اغلب ترکیبی از درمان رفتاری، روان
شناختی و درمان دارویی است که با استفاده طولانی مدت از «متیل فنیدات» و «دگزافتامین»
همراه است.

یافته ها نشان می دهد در کودکان مبتلا به بیش فعالی سطح آهن،
روی، منیزیم، امگا 3 و ویتامین D پایین است. همچنین برخی افزودنی های غذایی ممکن است بر روی پیشرفت
بیش فعالی اثرگذار باشد. بنابراین حذف برخی مواد غذایی از جمله غذاهای فراوری شده، محصولات حاوی رنگ
مصنوعی، طعم دهنده ها، شیرین کننده ها، نگهدارنده ها و نوشابه به کاهش علائم بیش
فعالی کمک می کند.

شکر: مشاهده شده کودکانی که مصرف صبحانه حاوی
محصولاتی با نمایه قندی بالا و شکر زیاد دارند، در مدرسه حواس پرت و بی قرار بوده
و به درس توجه کمتری دارد. پس بهتر است شکر کمتری مصرف شود.

اسید چرب امگا 3 و 6: در بعضی مطالعات منابع امگا 3 و 6 در بیش
فعالی مفید بوده است.

منابع امگا 3: بذر
کتان، جوانه گندم، گردو، ماهی و غذاهای دریایی.

منابع امگا 6: آفتابگردان،
بذر کدو تنبل، کنجد، سویا، روغن ذرت و هسته انگور و اکثر مغز ها.

آهن: کمبود آهن باعث کاهش توجه و کاهش توانایی
یادگیری می شود. محصولات غنی از آهن از جمله گوشت، ماهی، غذاهای دریایی، حبوبات و سبزی
های برگ سبز به بیش فعالی کمک می کند.

روی: مکمل
روی در کاهش بیش فعالی، تحریک پذیری و امتیازات اجتماعی شدن در کودکان بیش فعالی
مفید است، اما استفاده از منبع غذایی حاوی روی بیشتر توصیه می شود.

منابع روی:

·        
صدف
خوراکی

·        
جوانه
گندم و گندم سیاه

·        
جگر

·        
کنجد

·        
گوشت
گاو سرخ شده کم چرب و گوشت بره

·        
شکلات
تلخ

منیزیم: کمبود
منیزیم منجر به افزایش بیش فعالی، نا آرامی، اضطراب و بی خوابی می شود. از جمله
منابع منیزیم می توان به سبوس گندم، کاکائو، آفتابگردان، حبوبات، شکلات تلخ و مغزها
اشاره کرد.

در بعضی از مطالعات مکمل منیزیم به همراه ویتامین B6 با کاهش پرخاشگری و بی توجهی همراه بوده است.

ویتامین D: ویتامین
D با اختلالات روانی و بیش فعالی ارتباط دارد. به طوری که کمبود
ویتامین D در کودکان بیش فعال بسیار بالاتر از کودکان
سالم است و مکمل یاری با ویتامین D
می تواند در کاهش بیش فعالی موثر باشد.

به طور کلی بین
بروز بیش فعالی و کمبود برخی مواد معدنی و ویتامین ها ارتباط وجود دارد. بسیاری از
افزودنی ها و رنگ های خوراکی باعث از دست دادن مواد مغذی می شود و از این طریق بر عملکرد
مغز اثر می گذارد. رژیم حاوی شکر بالا و امگا 3، آهن، روی، منیزیم و ویتامین D
پایین در شدت بیش فعالی نقش دارد. اما به طور کلی به جای مکمل یاری با ویتامین و
مواد معدنی خاص بهتر است رژیم غذایی متعادل و متناسب برای کودک فراهم کنیم./ف.نوروزی
فرد

«راضیه حسینی»، کارشناس ارشد تغذیه بالینی دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز