«سندروم
پای بی قرار» مشکلی است که در آن فرد احساس نوعی ناراحتی کرده و می خواهد با راه
رفتن یا مالش پا، این حس ناخوشایند را برطرف کند.

به
گزارش روابط عمومی بیمارستان اعصاب و روان استاد محرری، این سندروم، اغلب پا را
هنگام خواب تحت تاثیر قرار می دهد، نوعی از اختلالات خواب به شمار می آید که در هر
سنی می تواند آغاز شود و با گذشت زمان، شدت بیماری افزایش می یابد.

 

افراد
مبتلا به سندروم پای بی قرار، دچار احساسی ناراحت کننده در پاهای خود هستند و
نیازی شدید به تکان دادن پاها برای آسایش از این مشکل دارند. این بیماری سبب انواع احساسات از جمله سوزن سوزن شدن، خارش،
ضربان و کوبیدن، سوزش ، کشش و خزیدن چیزی در پاهای فرد مبتلا می شود.

این
مشکل اغلب هنگام دراز کشیدن یا نشستن طولانی مدت بر روی صندلی ماشین و هواپیما رخ
دهد.

در سندروم
پای بی قرار، فرد دارای یک احساس غیرقابل مقاومت برای حرکت دادن اندام ها در موقع
استراحت پا و خوابیدن است که گاهی سندروم پای بی قرار، موجب کم خوابی شده و به محض
اینکه بیمار وارد رختخواب می شود، این احساس آغاز می شود.

حرکت
دادن پاها با پیاده روی، این احساس ناآرامی را بهبود می بخشد؛ سندروم پای بی قرار
در کسانی که سابقه خانوادگی این اختلال را دارند، سه تا پنج برابر دیگر افراد است،
این اختلال اغلب در میانسالی آغاز و در طول زمان تشدید می شود و شیوع آن در بانوان
بیشتر از مردان است.

افرادی
که دچار سندروم پای بی قرار هستند، باید از لحاظ مشکلات کلیوی کمبود آهن و اسید
فولیک و دیگر بیماری ها بررسی شوند، زیرا این بیماری ممکن است با بیماری های
رماتیسمی، دیابت، تیروئید و بیماری های ریوی شیوع بیشتری داشته باشد.

درمان
سندروم پای بی قرار با تغییر سبک زندگی

نشانه
های سندروم پای بی قرار با تکان دادن پا و ایستادن بهتر شده و فرد مبتلا را کمتر
آزار می دهد؛ این نشانه ها می تواند سبب مشکل در خوابیدن، خواب آلودگی روزانه و
کاهش کیفیت زندگی شود.

اگر
سندروم پای بی قرار در ما با هیچ بیماری دیگری مرتبط نباشد، برای درمان آن باید بر
تغییرات سبک زندگی یا درمان دارویی تمرکز کنیم که درمان دارویی تنها با دستور پزشک
مجاز بوده و بدون مراجعه به روانپزشک ممکن نیست.

شیوع
سندروم پای بی قرار در بانوان باردار شیوع و شدت بیشتری دارد؛ افرادی که دچار سندروم
پای بی قرار هستند باید از مصرف مواد محرک هنگام خواب خودداری کنند.

راهکارهایی
برای برخورد با این احساسات ناخوشایند در افراد مبتلا وجود دارد؛ ماساژ پای درگیر،
حمام گرم یا سرد و انجام ورزش متوسط به درمان سندروم پای بی قرار کمک می کند.

افرادی
که دچار سندروم پای بی قرار هستند باید به روانپزشک مراجعه کنند، زیرا این اختلال
به وسیله داروهای مختلف قابل کنترل است.

بسیاری
از افراد مبتلا به سندروم پای بی قرار به علت مشکلات خود، دچار ترس از رفتن به
رختخواب می شوند و این موضوع سبب کاهش کیفیت زندگی این بیماران می شود.

علت
های ابتلا به سندروم پای بی قرار

علت قطعی
این بیماری معلوم نیست و هیچ روش آزمایشگاهی یا تصویربرداری نمی تواند این بیماری
را تشخیص دهد، بلکه متخصص اعصاب و روان بر اساس شرح نشانه بیمار، این سندروم را
تشخیص می دهد.

برخی
از افراد دچار سندروم پای بی قرار، هیچ وقت به روانپزشک مراجعه نمی کنند.

اغلب
بیان نشانه ها و توضیح مشکل برای افراد مبتلا به این سندروم سخت است و مصرف برخی
داروها مانند داروهای ضدتهوع، ضدافسردگی، ضدحساسیت، داروهای سرماخوردگی و مصرف
الکل و مصرف سیگار و بی خوابی نیز، این سندروم را تشدید می کند.

تشخیص نشانه
های سندروم پای بی قرار، بالینی است و بر اساس نیاز به تکان دادن پاها، اغلب با
احساس ناراحتی همراه است. حین استراحت، بهبود با فعالیت و بدتر شدن نشانه ها هنگام
عصر یا شب مطرح می شود.

نشانه
های سندروم پاهای بی قرار، سیر متغیری دارد، اما اغلب با افزایش سن پیشرفت می کند
و ممکن است در برخی افراد برای مدتی نشانه ها به طور خود به خود برطرف شود، از
آنجایی که بیشتر نشانه ها عود می کند، بنابراین توصیه می شود، افراد در صورت
مشاهده احساس ناراحتی در پاها به روانپزشک مراجعه کرده و از مصرف خودسرانه هر نوع
دارو برای بهبود این وضعیت خوداری کنند./103

دکتر «لیلا
رازقیان»، روانپزشک بیمارستان اعصاب و روان استاد محرری

پایان خبر