گاز مونوکسید کربن گازی بی
بو، بی مزه، بی رنگ و سمی است و در واقع زمانی فرد به مسمومیت با این گاز پی می
برد که قادر به انجام هیچ کاری نیست، از این رو مسمومیت با این گاز، از موارد
اورژانسی و نوعی قاتل خاموش محسوب می شود.

 

تمامی افراد به ویژه افراد
با سن پایین، سالمندان و افراد با مشکلات قلبی عروقی در صورت بی احتیاطی، خطر این
مرگ خاموش هستند.

بنابراین نقش آگاهی رسانی نسبت
به شیوه انتشار این گاز و پیشگیری از مسمومیت و شیوه مواجهه با آن بسیار اهمیت دارد.

مواجهه با گاز CO یا مونوکسید کربن به صورت طولانی مدت و با
میزان کم، همان اندازه کشنده و خطرناک است که فرد به میزان بالا در کوتاه مدت در
معرض این گاز سمی است.

گاز
مونوکسید کربن از احتراق ناقص گاز و یا هر نوع ماده سوختنی، اغلب به دلیل استفاده
از وسایل گرمایشی ناقص و خراب، گرم کردن ماشین در گاراژ و تعمیرگاه ها و وسایل
گازسوز ایجاد می شود.

تنها
راه تشخیص وجود آن در محیط، استفاده از دستگاه های «دتکتور» یا همان آشکارساز و
هشدار دهنده های گازها است.

هر چند،
میزان کم این گاز در بدن از راه سیستم تنفسی دفع می شود، اما در اندازه های بالاتر،
مسمومیت به دنبال دارد.

این
گاز سبب کاهش اکسیژن رسانی در خون شده و نشانه های مسمومیت با آن نیز، شبیه به نشانه
های سرماخوردگی و مسمومیت غذایی است که می توان به مواردی چون سردرد، خستگی،
گیجی، تنگی نفس، تاری دید و تهوع اشاره کرد.

فرد
مسموم ابتدا دچار خواب آلودگی شده و ادامه این وضعیت، موجب مرگ می شود.

بنابراین
در صورت مشاهده این نشانه ها، باید به سرعت در گام نخست، پنجره ها را باز کرده و
با حوله مرطوب، دهان و بینی خود را بپوشانیم، شیر گاز را بسته، فرد مسموم را به
محیط بیرون منتقل کرده و با اورژانس 115 تماس بگیریم و یا فرد مسموم را به نزدیک
ترین مرکز درمانی برسانیم تا دریافت اکسیژن و دیگر مراحل درمان انجام شود.

تعمیر
یا حذف وسایل خراب گرمایشی در خانه و مدرسه و همچنین استانداردسازی و استفاده از تهویه
مناسب از جمله اقدامات پیشگیری و محافظتی مهمی است که با انجام آن می توان از
مسمومیت با گاز مونوکسید کربن و عواقب جبران ناپذیر آن، پیشگیری کرد./103

دکتر «محمد
اشکان مصلحی»، فوق تخصص ریه کودکان در بیمارستان شهید آیت الله دستغیب

پایان
خبر