سندرم پیش از قاعدگیPMS)) از شایع­ترین اختلالات سنین باروری است که با تغییرات دوره­ای در وضعیت جسمی، روانی و رفتاری همراه است. می توان گفت به طور کلی حدود 50 تا 80 درصد از زنان در طول سال­های باروری خود، علائم قبل از قاعدگی را تجربه می­کنند که از خفیف تا شدید متغیر است.

سندرم پیش از قاعدگی شامل نشانه های فیزیکی و روانی متعددی است.

علائم روان­شناختی: خشم، اضطراب، افسردگی، نوسانات خلقی، تمرکز ضعیف، عصبانیت، ناامیدی

علائم جسمی: تورم و ادم در سینه، نفخ شکمی، درد عضلات و مفاصل، سردرد، خستگی، پرخوری، افزایش وزن

مداخله هایی که تاکنون برای مقابله و کاهش اثرات سندرم پیش از قاعدگی صورت گرفته، شامل مداخله های دارویی و غیر­دارویی بوده و با توجه به عوارض درمان های دارویی، مداخله های غیردارویی و بیش از همه مداخله های مربوط به سبک زندگی در اولویت قرار دارد که یکی از این موارد، «ورزش منظم» است.

نتایج مطالعات نشان می دهد که صرف نظر از نوع ورزش، ورزش منظم می تواند به طور قابل توجهی در تسکین بسیاری از علائم جسمانی و روانی سندرم پیش از قاعدگی بخصوص بهبود درد، یبوست، حساسیت سینه، اضطراب و عصبانیت موثر واقع شود.

در مورد اینکه کدام نوع ورزش موثرتر است، اتفاق نظر وجود ندارد. از آنجایی که انواع ورزش، اثرات مشابهی بر علائم دارد، می­توان به افراد حق انتخاب داد که ورزش مورد علاقه خود را به طور منظم انجام دهند. به عنوان مثال، تمرین های هوازی منظم با شدت کم و متوسط که به مدت 15 تا 30 دقیقه در روز، سه بار در هفته و به مدت 10 هفته یا بیشتر انجام ‌شود، می­تواند باعث بهبود علائم PMS شود.

همچنین اکثر مطالعات تایید می­ کند که انجام ورزش به مدت طولانی­تر با اثرات مثبت بیشتری همراه است و شدت فعالیت بدنی با کاهش علائم رابطه مستقیم دارد.

دکتر «مسعود کریمی»، دانشیار گروه ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز