در طی بیش از سه سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه سلامت فارس در طول سال های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری ها و بیمارستان های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی شهدای استان فارس ادامه یافت.

همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات بیماران جنگیدند آشنا شدیم و در ادامه نیز با شهدای مدافع حرم استان که در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب(س) در سوریه به شهادت رسیدند و سپس با شهدای استان فارس آشنا شدیم.

این بخش از «همراه با شهدا» به شهید«علیرضا رضوی»، از شهدای هشت سال دفاع مقدس استان فارس اختصاص دارد تا با زندگی و شخصیت این شهید والامقام، بیشتر آشنا شویم.

شهید «علیرضا رضوی»

تاریخ و محل تولد: دهم اردیبهشت سال 1343 در صفاشهر شهرستان آباده

تاریخ و محل شهادت: 28 خرداد سال 1367 در عملیات بیت‌المقدس 7 در منطقه شلمچه

شهید «علیرضا رضوی» دهم اردیبهشت سال 1343 در صفاشهر شهرستان آباده دیده به جهان گشود.

از کودکی نسبت به داستان های مذهبی و سرگذشت ائمه اطهار(ع) به ویژه امام حسین (علیه السلام) علاقه بسیاری داشت. در مسجد محل حضور می یافت، نماز می خواند و در کارها به خادم مسجد کمک می کرد، با دست های کوچک خود استکان ها را می شست و فرشها را جارو می زد.

پس از گذارندن دوران ابتدای تحصیلات را در مقطع راهنمایی و متوسطه با موفقیت به پایان رساند.
از روزهای نخست انقلاب در تظاهرات فعال بود؛ روی دیوارها شعار می نوشت، اعلامیه های امام عزیز را پخش می کرد و در مدرسه عضو فعال انجمن اسلامی مدرسه بود .

به دین اسلام و امام و ارزش های معنوی، علاقه فراوان داشت. برای ادامه تحصیلات، راهی دانشگاه شد و با شروع جنگ تحمیلی علاقه داشت تا به جبهه برود و در نبرد با دشمن بعثی به دیگر رزمندگان کمک کند. در بسیج ثبت نام کرد و پس از طی دوران آموزشی به جبهه های نبرد حق علیه باطل اعزام شد.

جبهه را ماوای خود ساخت و هم و غم و تمام زندگیش در جبهه ها خلاصه شد و هر گاه برای مدتی کوتاه به خانه می آمد و تاب ماندن نداشت. همواره فکر و دلش در جبهه ها و با دوستان بسیجی اش بود و با شهید شدن هر یک از دوستانش بسیار اندوهگین می شد و می گفت: «من از قافله دور مانده ام و دوستانم رفته اند و تنها مانده ام» بسیار روزه می گرفت. نزدیک به 7 سال در جبهه بود و در عملیات ها با مسوولیت های مختلف شرکت کرد.
عشق  و علاقه  او به اسلام و انقلاب و شهادت سبب شد تا به بزرگترین آرزویش که شهادت در راه خداست برسد و سرانجام در 28 خرداد 1367 در عملیات بیت المقدس هفت در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به دیدار معبود شتافت و به فیض شهادت نائل آمد.

متن وصیت نامه شهید «علیرضا رضوی»

بسم الله الرحمن الرحیم

فاستقم کما أمرت ومن تاب معک ولا تطغوا ۚ إنّه بما تعملون بصیرٌ

پدر و مادر عزیز سلام علیکم

خانواده محترم برادران و خواهر عزیز امید است که حالتان خوب باشد. تنها مساله‌ای که الان به ذهنم می‌رسد، مساله شهادت است. امید است که پس از من صبر حضرت زینب (س) داشته باشید و بدانید که شهید به دست می‌آید، نه از دست می‌رود و بنده مطمئنم که شهید زنده است.

این مساله را بارها و بارها در زندگی خود مشاهده کرده‌ام. ارشادها و راهنمایی ‌هایی که از طرف دوستان شهیدم به بنده می رسد حاکی از زنده بودن شهیدان است. امیدوارم که همه‌ اعضای خانواده گوش به فرمان امام و قائم مقام رهبری داشته باشند و لحظه‌ای از توجه به خدا غافل نباشند.

وصیت نامه بنده چند کلام و آن چند جمله ‌ای است که با برادر شهیدم «محمدرضا حیدری» نوشتم.

شما عزیزان را به خداوند بزرگ می‌سپارم و امید سرافرازی و پیروزی از این امتحان خداوند را برای شما دارم.

جبهه را خالی نکنید.

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی(عج)، حتی کنار مهدی(عج)، خمینی را نگهدار.

20 خرداد سال 1366

والسلام

پایان خبر