در طی بیش از سه سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه سلامت فارس در طول سال های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری ها و بیمارستان های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی شهدای استان فارس ادامه یافت.

همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات بیماران جنگیدند آشنا شدیم و در ادامه نیز با شهدای مدافع حرم استان که در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب(س) در سوریه به شهادت رسیدند و سپس با شهدای استان فارس آشنا شدیم.

این بخش از «همراه با شهدا» به شهید «حسین جمشیدی»، از شهدای هشت سال دفاع مقدس استان فارس اختصاص دارد تا با زندگی و شخصیت این شهید والامقام، بیشتر آشنا شویم.

شهید «حسین جمشیدی»

تاریخ و محل تولد: 4 آبان 1339 در شهرستان استهبان

تاریخ و محل شهادت: 4 بهمن 1365 در عملیات کربلای 5

شهید «حسین جمشیدی»

در چهارم آبان 1339 در استهبان دیده به جهان گشود. تحصیلات خود را تا مقطع سوم راهنمایی گذراند.

از کودکی اخلاقی نیکو و روحی لطیف داشت و از زمانی که با دنیای اطراف آشنا شد و خدای خویش را بهتر شناخت، سر از سجده بر نداشت و روز به روز بر علم و معرفت خویش افزود.

او عاشق هنر بود و این عشق در قالب شعر و نقاشی جلوه گر می شد و تسکینی بود برای جام لبریزش.

شهید «حسین جمشیدی» به ورزش باستان نیز علاقه مند بود و در این کار به مولایش علی (ع) اقتدا کرد تا بالاخره در این زمینه خود نیز مربی این ورزش باستانی شد.

پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، علاقه اش به پاسداری سبب شد که به جمع سبزپوشان سپاه بپیوندد. با آغاز جنگ تحمیلی راهی میدان جنگ شد و از دنیا، همسر و فرزند گذشت .

شهید «حسین جمشیدی» پس از ایثارگری و رشادت های بی شمار، سرانجام در چهارم بهمن 1365 در عملیات کربلای پنج به شهادت رسید. پیکر پاک او در گلزار شهدای استهبان به خاک سپرده شد.

بخشی از اشعار شهید «حسین جمشیدی»:

سوا شدم زما سوا تا نشوم ز او جدا                                                               لذائذ زمانه را رها کنم زخود جدا

عاشق مردن بشوم عاشقی از خاک جدا                                                   ز مادییت سفر کنم سفر کنم تا بخدا

بخشی از متن وصیت نامه شهید «حسین جمشیدی»:

خدایا کمکم کن تا روز حساب سرافکنده نباشم

سپاس و ستایش ایزد پاک را که روزی رساننده همه موجودات است و ممکنات عالم است و هم اوست روشن کننده چراغ روز و آرامش بخش تاریکی شب و اوست که دل مومنین را به نور خویش صفا می دهد و او دوست دار صابرین و حلیمان است و نیز واضح است که بردباران در بارگاه بزرگی او جایی غیر جایی دیگران دارند و نیز مخلصین در کنار مقام یکتایی اش زنده اند. بار پروردگارا ما را از دوستداران و مخلصین خودت قرار بده و یاریمان کن که در روز حساب و واقعه بزرگ سرافکنده نباشیم و در جوار آبروداران درگاه احدیت آبرومندانه حضور به هم رسانیم.

خدایا اگر ما را نبخشی بیچاره ایم

ایزد، فقط امید به بخشش و رحمت تو داریم و که اگر مورد اصابت آن قرار نگیریم، بیچارگانیم. پیش خودت رحمتت را بر ما جاری کن و به خودمان وامگذار که به تنهایی از عهده لغزشگاه های شیطانی بر نمی آیم . تو دست ما را بگیر و رها مکن تا از آتش نجات پیدا کنیم. آمین یا رب العالمین .

صبر از بهترین عبادات است

و اما تو همسر عزیزم؛ امیدوارم که یک استوانه تقوی به تمام معنا باشی و این را قبول کنی که سیدالشهدا (ع) همه چیزش را در راه دین خدا فدا کرد، فرزندش، خانواده اش و هر که بعد از او ماند رنج اسارت را؛ خلاصه می گویم، صبر و راضی بودن به مشیت رضای خدا از بهترین عبادات است . قصه حضرت ایوب را میدانی؛ چندین بار برایت گفتم و داستان اولیاء خدا و دوستان و مخلصین خدا را زیاد برایت گفتم و بیشتر آنها به خاطر این به مقام مقرب الهی رسیدند که صبر و حلم داشتند. مصائب و سختی های زندگی از دست آنها در عذاب بود چون آنان کوه های استوار بودند در برابر باد و طوفان زمانه و هیچ رضایت آنها را جلب نمی کرد جز رضایت خدا همه کارشان به یاد خدا و برای خدا بود .

حضرت زهرا(س) الگوی جهانیان

حضرت فاطمه(س) را بنگر که چگونه با روزگار جدال کرد و پیروز و سربلند به قربش رسید . حضرت زینب(س) را ببین که چگونه برای اثبات حق از برادرش دفاع کرد، ولی هیچگونه گله ای از دست سرنوشت و شهادت برادرش که بهترین افراد بشر بود و بیشتر از همه دوستش داشت نداشت. ای بانویی که در خانه محقر و بی غل و غش شوهرت به خدمت گذاری به همسر و فرزندانت پرداختی، حوصله داشته باش تا خداوند هم نیز اجرت را به زودی حواله کند.

عزیزم، دو تا فرزند را طوری تربیت کن که نمونه ای از حضرت فاطمه(س) و زینب(س) باشند. هیچکاری نکن مگر برای خدا؛ هیچگونه حرفی و شکایتی از روزگار نکن و خشنود باش و زبان باز مکن مگر برای حمد و شکرگذاری.

و السلام

حسین جمشیدی

پایان خبر