در طی بیش از سه سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه سلامت فارس در طول سال های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری ها و بیمارستان های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی شهدای استان فارس ادامه یافت.

همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات بیماران جنگیدند آشنا شدیم و در ادامه نیز با شهدای مدافع حرم استان که در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب(س) در سوریه به شهادت رسیدند و سپس با شهدای استان فارس آشنا شدیم.

این بخش از «همراه با شهدا» به  شهید «مجید هنروری»، از شهدای هشت سال دفاع مقدس استان فارس اختصاص دارد تا با زندگی و شخصیت این شهید والامقام، بیشتر آشنا شویم.

شهید «مجید هنروری»

تاریخ و محل تولد: 23 مرداد سال 1349 در شهرستان داراب

تاریخ و محل شهادت: 9 بهمن سال 1365 در عملیات کربلای 5

شهید «مجید هنروری» 23 مرداد سال 1349 در شهرستان داراب دیده به جهان گشود.

دوران ابتدایی را در دبستان شهید خاکپور و دوران راهنمایی را در مدرسه ابوریحان بیرونی با موفقیت گذراند و وارد دبیرستان شد.

علی رغم سن کم، شوق شهادت و دفاع از وطن او را راهی جبهه کرد و سرانجام نهم بهمن سال 1365 در عملیات کربلای 5 به شهادت رسید.

پیکر پاکش در گلزار شهدای داراب به خاک سپرده شد.

بخشی از وصیت نامه شهید «مجید هنروری»

«بسم الله الرحمن الرحیم

((ولا تحۡسبنّ ٱلّذین قتلواْ فی سبیل ٱللّه أمۡوٰتۢاۚ بلۡ أحۡیآءٌ عند ربّهمۡ یرۡزقون

گمان نبرید آنهایى که در راه خدا کشته شده‌اند مرده‌اند؛ بلکه زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزى داده مى‌شوند.))

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست                          این چه شمعی است که جان ها همه پروانه اوست

به‌نام الله و پاسدار حرمت خون شهیدان و با سلام و درود بر امام عزیز، خمینی کبیر

با سلام و درود به ارواح پاک طیبه شهدا کربلا و شهدای جنگ تحمیلی.

سخن خود را با فرمایشات امام حسین(علیه السلام) سرور آزادگان شروع می‌کنم که در روز عاشورا فریاد «هلْ منْ ناصرٍ ینْصرنی سر داد و فرمود آیا یاوری هست که مرا یاری کند؟»

آری ای عزیز فاطمه(سلام الله علیها) ای محبوب پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)

اکنون که یک بار دیگر فریاد هلْ منْ ناصرٍ ینْصرنی امام حسین(علیه السلام) از حلقوم مرجع و پیشوای برحقش، نایب مهدی(عج‌الله) بر می‌خیزد، با میل و علاقه‌ای که به قرآن و مذهب و خدا و حسین(علیه السلام) دارم، راهی دیگر در جلو چشمانم ندیدم، پس می‌روم تا راه کربلا بر روی امت مسلمان باز کنم.

می‌روم تا قطره خون ناقابل را که دارم در راه اسلام و خمینی بت شکن در جبهه‌ها فدا کنم، می‌روم تا از خون هزاران شهید به خاک و خون کشیده پاسداری کنم، می‌روم تا فریاد بزنم که اسلام دین جاویدان و دینی است که هرگز خاموش نمی‌شود.

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار.

مجید هنروری

پنجم آذرماه 1365»

پایان خبر