در طی بیش از سه سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه سلامت فارس در طول سال های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری ها و بیمارستان های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی شهدای استان فارس ادامه یافت.

همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات بیماران جنگیدند آشنا شدیم و در ادامه نیز با شهدای مدافع حرم استان که در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب(س) در سوریه به شهادت رسیدند و سپس با شهدای استان فارس آشنا شدیم.

این بخش از «همراه با شهدا» به  شهید «رحمت‌اله برزگر»، از شهدای هشت سال دفاع مقدس استان فارس اختصاص دارد تا با زندگی و شخصیت این شهید والامقام، بیشتر آشنا شویم.

شهید «رحمت‌اله برزگر»

تاریخ و محل تولد: 10 مرداد سال 1338 در روستای عباس آباد مرودشت

تاریخ و محل شهادت: 4 مهر سال 1365 در منطقه شلمچه

شهید «رحمت‌اله برزگر» دهم مرداد سال 1338 در روستای عباس آباد مرودشت دیده به جهان گشود.

دوران تحصیلی را تا مقطع دیپلم در رشته انسانی گذراند. سال 1358 به خدمت سربازی رفت و سرانجام چهارم مهر سال 1359 در منطقه شلمچه به شهادت رسید.

پیکر پاکش در گلزار شهدای مرودشت به خاک سپرده شد.

بخشی از وصیت نامه شهید «رحمت‌اله برزگر»

«بسمه تعالی

آنان که در راه خدا کشته می‌شوند مرده مپندارید، بلکه آنان زنده‌اند و در نزد خدا روزی می‌خورند.

ای خدایی که ما را آفریدی و به ما جان دادی، اینک بعد از این همه ذلت و خواری و ننگ و بی تفاوتی، حالا همه چیز را داشته و چنان که حسینت(علیه السلام) خون خود را فدای اسلام کرد من هم چنین می‌کنم.

زندگی یعنی امید و حرکت؛ انسان گامی که بر می‌دارد و کاری را انجام می‌دهد برای اینکه محرومان و ستم دیدگان نجات یابند؛ مگر انسان چقدر می‌تواند بی تفاوت باشد تا زمانی که خونخواران و جهانخواران هستند و هر دم انسان‌ها را مثل برگ خزان درو می‌کنند، باید حرکت کرد.

انسان مسوولیتی بزرگ به دوش دارد و همیشه از خود سوال می‌کند که وجود آدمی در دنیا چیست؟ از آفریدن انسان منظور چیست؟ هدف چیست؟ چرا خدا ما را آفرید؟

در جواب تمامی اینها باید خود را شناخت، باید بر اثر تجربه و شناخت جهان هستی را دریافت، باید فلسفه اسلام را شناخت، باید پدیده‌های جهان را ارزیابی کرد تا به هدف اصلی رسید.

دنیا محل گذر است، سال ها سپری می‌شود و همچنان به تاریخ ها و دوران گذشته اضافه می‌شود و همچنان باید منتظر آخر دنیا بود که چه خواهد شد.

پس اگر مرگی نبود تولدی هم نبود. چقدر خوب است که انسان مرگ را خود برگزیند.

مرگ با شرافت مرگی است که بهتر از ذلت و زیر ستم بودن آن هم شهادت در راه خدا و برای رهایی انسان ها. بالاخره باید با تمام وجود از این خاک دفاع کرد تا زنده ایم نگذاریم که یک وجب از خاک کشورمان به دست اجنبیان بیفتد چه سعادتمند است کسی که در راه خدا شهید شود.

والسلام.»

پایان خبر