همراه با شهدا/ شهید محمد کارگر
.
مجموعه سلامت فارس در طول سال های دفاع
مقدس، در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور
میهن در بهداری ها و بیمارستان های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم
کرده که به مناسبت هفته دفاع مقدس، با این آلاله های جاویدان آشنا می شویم. در این
مطلب بخشی از وصیت نامه شهید «محمد کارگر» را مرور می
کنیم.
شهید محمد کارگر
تاریخ و محل ولادت: 3فروردین1339، استهبان
تاریخ و مکان شهادت: 14بهمن1365،
عملیات کربلای 5
محل خدمت:
بیمارستان امام خمینی (ره) استهبان
شهید محمد
کارگر تحصیلاتش را در همان شهرستان استهبان ادامه داد و بعد از آن به خدمت سربازی
رفت. در حین خدمت که مصادف با حوادث قبل از انقلاب بود نیز دست از تکاپو و تلاش
برای دفاع از آرمان های اسلام و اطاعت از حضرت امام(ره) برنداشت، به گونه ای که مرتب
اعلامیه ها و عکس های امام (ره) را در بین دوستان و آشنایان پخش می‌کرد و در
بیشتر راهپیمایی‌ها و اعتراضات مردمی برای براندازی رژیم پهلوی شرکت می کرد. درست
سه سال بعد از دوران خدمتش، ازدواج کرد و زندگی ساده و بی آلایشی را با همسرش
شروع کرد، به طوری که همسرش در وصف حال او می گوید: «من در طول مدتی که با محمد
زندگی کردم، بیشتر، از او درس صداقت و جوانمردی یاد گرفتم».
این زندگی
به خوبی و خوشی ادامه داشت تا اینکه جنگ، این مهمان شوم و ناخوانده، سایه بر سر
کشورمان انداخت و جوانان بسیاری جهت مقابله با این تهاجم ناجوان مردانه آرام
ننشستند و راهی میدان های رزم شدند. محمد نیز همانند دیگر غیور مردان این سرزمین،
زندگی، همسر و فرزندش را رها کرد و در روز یازدهم آذرماه سال 1360 به جبهه عزیمت
کرد. او به مدت 263 روز در میدان جنگ و حماسه جنگید تا اینکه در عملیات کربلای 5،
در سال 1365 شهد شیرین شهادت را گرفت و دل طوفانی اش به ساحل آرامش رسید. در
هنگام شهادت او فرزندش بیشتر از یک سال نداشت.
خاطره ای از زبان مادر شهید:
برای
آخرین بار که به جبهه رفته بود، بعد از رفتنش، همسرش یادداشتی از محمد به من نشان
داد. دیدم بر روی تکه کاغذی نوشته است: «از پدرم شرمسارم و از مادرم سر به زیر
دارم. از همه حلالیت می طلبم و همسر و فرزندم را به خدا می سپارم». چند روز بعد
از همان جا زنگ زد و گفت: «مادر جان ما داریم برای حمله می رویم و عملیات داریم.
ان شاء الله که خیر است. چرا که بدون اذن خدا برگی از درخت نمی افتد».
گفتم:
«مادر جان دیگر کافی است و برگرد اینجا. کارهای هست که هنوز مانده و باید انجامش
بدهی».
گفت:
«نه مادر! یا شهادت یا زیارت ...».
نظر دهید