در طی بیش از دو سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه
سلامت فارس در طول سال های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق
علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری ها و بیمارستان های صحرایی،
شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی
شهدای استان فارس ادامه یافت. همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم
پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات
بیماران جنگیدند آشنا شدیم و 9 شهید مدافع سلامت دانشگاه را در این بخش معرفی
کردیم. در ادامه با شهدای مدافع حرم آشنا می شویم که مطلب امروز بخش همراه با شهدا
به شهید «ابوذر غواصی»، از شهدای مدافع
حرم استان فارس اختصاص دارد.

 

شهید
ابوذر غواصی

تاریخ و محل تولد: 11/9/1360 شهرستان فسا

تاریخ و محل شهادت: 13/13/1395 شهر حلب در سوریه

شهید ابوذر غواصی در 11 آذر سال 1360 در روستای صحراورد
شهرستان فسا دیده به جهان گشود. در 8 سالگی پدر خود را از دست داد. ابوذر دوران
ابتدایی و راهنمایی را در صحرارود و دبیرستان را در شهرستان فسا گذراند.

او به عنوان پسر ارشد خانواده از همان نوجوانی بار مسوولیت
خانواده را بر دوش کشید و در طی دوران تحصیلش برای کمک به معیشت خانواده به حرفه
نجاری هم روی آورد. در دوران جوانی بر اثر تحولات روحی به طور جدی به آموزش قرآن و
زبان عربی پرداخت و همواره مقید بود که نمازهایش را با عبا و در مسجد جامع صحرارود
اقامه کند.

در سال 1387 ازدواج کرد و شروع زندگی مشترکش با زیارت خانه
خدا همراه بود.

شهید ابوذر غواصی از بسیجیان گردان فجر از شهرستان فسا بود
که داوطلبانه به یگان های مدافع حرم بانوی مقاومت در سوریه ملحق شد و سرانجام در
بامداد 13 فروردین سال 1395 طی نبردی با مزدوران تکفیری در سوریه، شهد زیبای شهادت
را نوشید.

خاطرات
شهید از زبان مادرش:

- پسرم برای رفتن به سوریه خیلی مشتاق بود. 7 ماه قبل از شهادتش به سفر کربلا رفت، آنجا در خواب می
بیند که از دست پیامبر اکرم (ص) در باغ بسیار زیبایی شربت می نوشد و همین خواب
انگیزه او برای رفتن بیشتر می­شود.

اگرچه از دست دادن فرزند داغ بزرگی است؛ اما خدا را شاکرم که
بهترین راه برای رسیدن به معبودش یعنی شهادت را انتخاب کرد و به خود که مادر چنین
فرزندی هستم، افتخار می کنم.

- ابوذر همیشه در سلام کردن، به ‌ویژه سلام کردن به کودکان پیش قدم
بود و اخلاق خوب و مهربانی‌ بیش از حدش، زبانزد خاص و عام بود. پسرم سرباز ولایت
بود و همیشه معتقد بود که انسان باید کاری کند که در پیشگاه خداوند و ائمه اطهار
روسفید باشد و باید در راه تعالی قدم بردارد و چه راهی بهتر از دفاع از حرم حضرت
زینب (س) به تعالی حق نزدیک‌تر است؟

- او سال‌ ها عضو بسیج بود و در برنامه ‌های رزمی و فرهنگی
پایگاه فعالیت چشمگیری داشت و تعداد زیادی از جوانان را در این مسیر راهنمایی و
تشویق می‌ کرد. نسبت به خودسازی و اخلاق فردی واقعاً خودساخته بود، به‌ طوری که
دستورات مسیر تکامل بندگی و سیر و سلوک عارفانه را از طریق درس های استاد اخلاقش،
آیت ‌الله حیدری فسایی مدرس حوزه علمیه قم فرا می ‌گرفت.

خاطرات
شهید از زبان برادرش:

- ابوذر روز جمعه 13 فروردین
95 با خانواده تماس گرفت؛ اما زمانی که دلتنگی آنها را دید، گفت: اگر خدا
خواست و بازگشتم یک روز را با هم به تفریح می‌ رویم. به گفته همرزمانش او در طول
روز مشغول عبادت و ذکر گفتن بوده است که در ساعت 3 عصر گروه تکفیری داعش به آنها
حمله می‌کند. همراه با همرزمانش در مقابل دشمن مقاومت می‌کند و تعداد زیادی از
تکفیری‌ها را به هلاکت می‌رساند، تا اینکه فرمانده دستور برگشت و عقب‌ نشینی می ‌دهد.
به گفته دوستانش ابوذر با اینکه تیر خورده بوده؛ اما با تمام قوا می‌ جنگد و بار
دیگر در مسیر برگشت، از ناحیه کتف و دست مورد اصابت ترکش قرار می‌گیرد و بر اثر
خونریزی زیاد به شهادت می‌ رسد. بعدها از روی لباس و چفیه اش مورد شناسایی قرار می
گیرد و پیکر مطهرش را به ایران منتقل می‌ کنند.

- یک حسی در وجود ابوذر، مثل خیلی از شهدای مدافع حرم، او
را به سرزمینی دور‌دست کشاند که نامش در تاریخ تشیع معنا و مفهوم خاصی دارد. «شام»
کربلای ابوذر بود که خاکش بی‌صبرانه قدوم امثال او را طلب می ‌کرد. ابوذر غواصی به
سوریه رفت تا تاریخ غمبار شام بار دیگر تکرار نشود.

فرازی
از وصیت نامه شهید:

براردران
بیدار باشید که امروز جنگ میان اسلام ناب محمدی و اسلام
کاذب است. برای خدا که کاری ندارد دین خود را حفظ کند؛ این امتحانات الهی است. از
مردم ایران و تمام مسلمانان جهان خواستاریم به حول و قوه الهی، رهبر فرزانه انقلاب
حضرت امام خامنه ای (مدظله العالی) را یاری فرمایند تا تیر حق و عدالت را بر قلب
زورگویان جهان نشاند و زمینه ظهور حضرت بقیه الله را فراهم آورند.

از
اینکه به زیارتش می روم شاد و مسرورم؛ اما از اینکه دستم از اطاعتش خالیست بسیار
غمگینم. عزیزان همنشین قرآن باشید، دست به دامان اهل بیت(ع) و مساجد را از حضور با
توجه تان پر کنید و در تمام شئون زندگی توجه تان به خدا باشد...