همراه با شهدا؛
با شهید «داود آذریان» بیشتر آشنا شویم
در طی بیش از سه سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه سلامت فارس در طول سال های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری ها و بیمارستان های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی شهدای استان فارس ادامه یافت.
همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات بیماران جنگیدند آشنا شدیم و در ادامه نیز با شهدای مدافع حرم استان که در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب(س) در سوریه به شهادت رسیدند و سپس با شهدای استان فارس آشنا شدیم.

این بخش از «همراه با شهدا» شهید «داود آذریان»، از شهدای هشت سال دفاع مقدس استان فارس اختصاص دارد تا با زندگی و شخصیت این شهید والامقام، بیشتر آشنا شویم.
شهید «داود آذریان»
تاریخ و محل تولد: 15 دی سال 1338 در شهرستان نیریز
تاریخ و محل شهادت: هفتم آبان سال 1361 در منطقه کوشک
شهید «داود آذریان» 15 دی سال 1338 در شهرستان نیریز دیده به جهان گشود.
دوران ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت گذراند و دوره دبیرستان را در رشته اقتصاد نیمه راه رها کرد.
در 18 سالگی به خدمت سربازی رفت و با آغاز جنگ تحمیلی و عضویت در سپاه پاسداران راهی جبهه جنگ شد.
او فرمانده گروهان بود که سرانجام هفتم آبان سال 1361 در منطقه کوشک با اصابت ترکش به شهادت رسید.
پیکر پاکش در گلزار شهدای نی ریز به خاک سپرده شد.
وصیت نامه شهید «داود آذریان»
بسم الله الرحمن الرحیم
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامِینَ لِلَّهِ(ای کسانی که ایمان آوردید شماها باید قیام کنندگان در راه خدا باشید)
حفظ جمهوری اسلامی از حفظ یک فرد ولو امام عصر عجل اله باشد اهمیتش بیشتر است برای اینکه امام عصر هم خود را فدا میکند برای اسلام امام خمینی.
با درود فراوان به امام عصر عجل الله و درود بر امام خمینی و شهدای گلگون ایران
سلام بر مادر عزیزم و پدر مهربانم، سلام بر همگی شما ملت مبارز و کفر ستیز ایران. سلام بر شما که با ایثار جان و مال خود نهال انقلاب را پروراندید. سلام بر شما که راه انبیاء را پیشه کرده و با دشمنان آن ها جنگیدید و سلام بر شما که خودتان را در نزد خداوند آبرومند ساختید.
پس از گذشت ماه ها حضورم در جنگ حق علیه باطل که من لیاقتش را نداشتم که به سوی یاران حسین علیه السلام در جبهه بروم؛ فرصتی شد که ان شاءالله تا سه چهار روز دیگر با جمعی از برادران آموزشی سپاه به جبهه اعزام شوم و در این صورت لازم گردید جملاتی را به حضورتان تقدیم دارم و امیدوارم که صحبتهایم برداشتِ انتقاد نداشته باشد. چون من خیلی کوچکتر از آن هستم که بخواهم از شما انتقادی داشته باشم.
آری مادر عزیزم و پدر مهربانم، من در زندگی همیشه باعث رنج و درد برای شما بودم و همیشه باعث ناراحتی شما می شدم. من بدترین فرزند در خانواده بودم و از اینکه فرزند خوبی نبودم امیدوارم که مرا ببخشید و همچنین امیدوارم که بعد از شهادت من، شما بهتر بتوانید در راه رسیدن به خدا و عبودیت او گام بردارید و بدانید که من در این راه آگاهانه قدم برداشتم و فقط هدفم الله و رسیدن به اوست.
من در این راه برای انتخاب هدفم آزاد بودهام و انسان باید با اختیار خود و دلخواه خود معبود خویش را انتخاب کند. در رابطه با شعور و اختیار که این بشر با استفاده از شعور و اختیار خودش بنده مطلق خدا باشد و کسی که در راه عبودیت و بندگی و آگاهی و ساجدی همیشه در راه الله به پیش میرود و هر چه پیش میرود بیشتر به بندگی پی میبرد و بیشتر عاشق الله می شود که امام میفرماید: «ولی من خداست، من یک طلبه هستم.»
پایان خبر
نظر دهید