زمان مناسب برای از شیر گرفتن شیرخواران، از زبان عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز
چند روز نخست پس از زایمان، تغذیه شیر مادر حتی به مدت یک دوره کوتاه، برای نوزاد کافی است. در چند روز نخست پس از تولد نوزاد، سینه مادر تولید آغوز می کند. این ماده غنی موجب ایجاد سیستم ایمنی کودک می شود.
شواهد فراوانی وجود دارد که نوزادانی که برای شش ماه نخست زندگی‌شان با شیر مادر تغذیه می کنند، از تعداد زیادی بیماری‌های دوران نوزادی شامل التهاب معده‌ای روده‌ای، بیماری‌های تنفسی و عفونت گوش میانی در امان هستند.
تا 4 ماهگی
سیستم گوارش نوزادانی که تا چهار ماهگی از شیر مادر تغذیه کند، به تکامل می رسد و برای جذب و تحمل غذاهای پس از شیرگیری، آمادگی می یابد.
تا 6 ماهگی
شیر دادن به نوزاد تا شش ماهگی به حفظ سلامت شیرخوار تا یک سال و کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه و سرطان تخمدان در مادر کمک می کند.
تا یک سالگی
تغذیه با شیر مادر تا یک سالگی در کنار غذای شیرخواران، موجب کاهش خطر ابتلا به برخی سرطان های کودکان مانند سرطان خون می شود.
تا 2 سالگی
پس از گذراندن سال اول تولد، مادران باید به تدریج غذای خانواده را جایگزین غذای شیرخواران کنند.
پس از دو سالگی اگر فرزند به خوردن غذای بزرگسالان عادت کرد، می‌توان گفت که زمان مناسبی برای از شیر گرفتن کودک است.
در بسیاری از فرهنگ ها، کودکان دست کم تا دو سال از شیر مادر تغذیه می کنند، اما پس از دو سالگی نباید مادر و فرزند تحت فشار قرار گیرند، نکته مهم این است که شیرخوار را باید به آرامی از شیر گرفت، کاهش تعداد دفعات شیردهی در کنار افزایش تغذیه نوزاد با مواد غذایی دیگر، علاوه بر حفظ سلامت فرزند از تورم غده‌های پستانی مادر نیز جلوگیری می‌کند.
نشانه های آمادگی فرزند برای تغذیه با مواد غذایی جامد
• نشان دادن علاقه به غذا هنگامی که بزرگ‌ترها غذا می خوردند
• کنجکاو شدن به آنچه بزرگ‌ترها می‌خورند و تلاش و حرکت کردن برای رسیدن به مواد غذایی
• متوقف کردن بازگرداندن غذایی که در دهان نوزاد قرار داده می شود
• شروع به نگه داشتن سر و نشستن بدون کمک دیگران
• توانایی نگاه کردن به غذا، نگه‌داشتن و در دهان گذاشتن غذا به تنهایی
• توانایی در انجام حرکات جویدن غذا
• رسیدن به وزن مطلوب، اکثر نوزادان زمانی آمادگی خوردن غذای جامد یا مایع دارند که وزن آن‌ها به دو برابر وزن هنگام تولد رسیده باشد.
دکتر «زهرا رستگاری»، عضو هیات علمی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
نظر دهید