در طی بیش از سه سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه سلامت فارس در طول سال های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری ها و بیمارستان های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی شهدای استان فارس ادامه یافت.

همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات بیماران جنگیدند آشنا شدیم و در ادامه نیز با شهدای مدافع حرم استان که در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب(س) در سوریه به شهادت رسیدند و سپس با شهدای استان فارس آشنا شدیم.

این بخش از «همراه با شهدا» به شهید «محمد دشتبانی»، از شهدای هشت سال دفاع مقدس استان فارس اختصاص دارد تا با زندگی و شخصیت این شهید والامقام، بیشتر آشنا شویم.

شهید «محمد دشتبانی» 

تاریخ و محل تولد: یکم آذر سال 1342 در شهرستان نی‌ریز

تاریخ و محل شهادت: 10 تیر سال 1361 در عملیات رمضان منطقه کوشک

شهید «محمد دشتبانی» یکم آذر سال 1342 در شهرستان نی‌ریز دیده به جهان گشود. 6 ساله بود که پدر را از دست داد و رفتن پدر روحیه لطیف و کودکانه اش را سخت آزرد. او در کنار تحصیل برای تامین معاش زندگی به کارهای سخت کارگری مشغول شد.

با آغاز جنگ تحمیلی راهی جبهه جنگ شد و سرانجام دهم تیر سال 1361 در عملیات رمضان در آفتاب سوزان تابستان با لب تشنه بر روی ریگزارهای منطقه کوشک آسمانی شد.

پیکر پاکش در گلزار شهدای نی ریز به خاک سپرده شده است.

بخشی از وصیت نامه شهید «محمد دشتبانی» 

آیا می شود امامم بی سر باشد و من سالم

«بسم الله الرحمن الرحیم

حضور محترم پدر بزرگ و مادر بزرگ عزیزم سلام.

ضمن عرض سلام، سلامتی شما را از درگاه خداوند متعال خواهان و خواستارم. باری بی بی جان و آقا جان من سالم هستم و حال که این نامه را برای شما می نویسم در حال اعزام به خط مقدم هستیم.

ان شاءالله که زیر سایه ولی عصر امام زمان(عج) باشید سالم باشید و حلالم کنید. خلاصه جنگ جنگ است. بی بی جان تو را قسم می دهم به فاطمه زهرا(س) که بابت من ناراحت نباشید. گریه نکن مگر من از علی اکبر امام حسین(ع) عزیزترم. آیا می شود تن امام حسین سرنداشته باشد، ولی من شیعه علی(ع) و تابع حسین(ع)، سالم باشم. خدا شاهد است.

 امام زمان(عج) فرمانده رزمندگان

افتخار کن که بچه ات را در راه رضای خدا می دهید. خدا شاهد است بچه ها امام زمان(عج) را در پایگاه ما دیده اند. درست است شما چه خودتان چه بی بی و مادرم همه بزرگم کرده اید حق دارید که ناراحت شوید و اما مسئولیت چیز بزرگی است امام زمان فرمانده ماست و ما در رکاب امام زمان کشته می شویم.

فقط دعا کن که به سعادت شهادت برسم. به خدا دلمان خون است. ما هم مشتاق دیدار امام زمانیم. خدایا شکر.

همه را سلام و دعا رسانید. علی آقا، مادرم و خواهرم را سلام و دعا برسانید. مهدی را دیده بوسی نمایید.

حقیر محمد دشتبانی

30 فروردین 1361»

پایان خبر