تغییرات اقلیمی یکی از مهمترین چالش های قرن حاضر است که تأثیرات گسترده ای بر سلامت و رفاه انسان ها، به ویژه گروه های آسیب پذیر مانند سالمندان، دارد.

سالمندان به دلیل شرایط فیزیولوژیکی، بیماری های زمینه ای و محدودیت های حرکتی، بیش از سایر گروه های سنی تحت تأثیر پیامدهای تغییرات آب و هوایی مانند امواج گرمایی، آلودگی هوا و بلایای طبیعی قرار می گیرند؛ از این رو، تاب آوری اقلیمی در این گروه سنی به عنوان یک موضوع پژوهشی مهم در حوزه سلامت عمومی و محیط زیست مطرح می شود.

این مطلب به بررسی عوامل مؤثر بر تاب آوری اقلیمی سالمندان، چالش های پیش رو و راهکارهای تقویت سازگاری این گروه با تغییرات آب و هوایی می پردازد.

با توجه به افزایش جمعیت سالمندان در جهان، لزوم برنامه ریزی های سیاستی و مداخلات عملی برای کاهش آسیب پذیری این گروه بیش از پیش احساس می شود.

چالش های تاب آوری اقلیمی در سالمندان

سالمندان با موانع متعددی در مواجهه با تغییرات اقلیمی روبه رو هستند که برخی از آنها عبارتند از:

1-آسیب پذیری جسمانی

کاهش تحمل گرمایی و افزایش خطر گرمازدگی

تشدید بیماری های قلبی- عروقی و تنفسی در اثر آلودگی هوا

محدودیت حرکتی در زمان وقوع بلایای طبیعی مانند سیل یا طوفان

2- انزوا و محدودیت های اجتماعی

بسیاری از سالمندان به دلیل تنهایی یا عدم دسترسی به شبکه های حمایتی، در مواقع بحرانی با چالش های بیشتری مواجه میشوند.

کمبود برنامه های آموزشی ویژه سالمندان در مورد پاسخ به تغییرات اقلیمی

3- نقص در سیاست گذاری ها

عدم توجه کافی به نیازهای سالمندان در برنامه ریزی های شهری و مدیریت بحران

کمبود مراکز مراقبتی مجهز به سیستم های سازگار با آب و هوا

دکتر «عبدالرحیم اسداللهی» دکتری تخصصی سالمند شناسی و عضو هیات علمی گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت دانشکده بهداشت