در طی بیش از سه سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه سلامت فارس در طول سال های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری ها و بیمارستان های صحرایی، شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی شهدای استان فارس ادامه یافت.

همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات بیماران جنگیدند آشنا شدیم و در ادامه نیز با شهدای مدافع حرم استان که در دفاع از حرم مطهر حضرت زینب(س) در سوریه به شهادت رسیدند و سپس با شهدای استان فارس آشنا شدیم.

این بخش از «همراه با شهدا» به شهید «سیدهاشم رستگارمن»، از شهدای هشت سال دفاع مقدس استان فارس اختصاص دارد تا با زندگی و شخصیت این شهید والامقام، بیشتر آشنا شویم.

شهید «سیدهاشم رستگارمن»

تاریخ و محل تولد: 29 مرداد سال 1345 در شیراز

تاریخ و محل شهادت: 11 مرداد سال 1360 در منطقه عملیاتی سوسنگرد

شهید «سیدهاشم رستگارمن» 29 مرداد سال 1345 در شیراز دیده به جهان گشود. دوران ابتدایی را در دبستان روستائیان با موفقیت پشت سرگذاشت و دوران راهنمایی را در مدرسه فردوسی سپری کرد. پس از آن به اتفاق خانواده به کرمان مهاجرت کردند و پس از مدتی به کرج رفت.

او در کرج با گروه شهید دکتر چمران آشنا شد و فعالیت فرهنگی، مذهبی خود را با این گروه آغاز کرد.

با آغاز جنگ تحمیلی راهی جبهه شد و سرانجام 11 مرداد سال 1360 در منطقه عملیاتی سوسنگرد در مبارزه با دشمن بعثی به شهادت رسید.

پیکر پاکش در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.

بخشی از وصیت نامه شهید «سیدهاشم رستگارمن»

«بسم الله الملک القاهر الجبار المنعم، إن کان دین محمدٍ لم یستقمْ إلا بقتلی یا سیوف خذینی.

بسْم ٱللّٰه ٱلرّحْمٰن ٱلرّحیم

ونرید أنْ نمنّ على الّذین اسْتضْعفوا فی الْأرْض ونجْعلهمْ أئمّةً ونجْعلهم الْوارثین

در این لحظاتى که عازم جبهه جنگ هستم با کمال سلامتى وصیت می‌کنم ناهمواری‌هاى راه و سختی‌ها زیاد است که در پیش داریم. حق همیشه درگیر باطل بوده و هست و خواهد بود. حضرت رسول(ص) می‌فرمایند: «هر دینى یک رهبانیتى دارد و رهبانیت دین من مبارزه است.»

اگر به عقب بازگردیم و تاریخ را ورق بزنیم، خواهیم دید همیشه موسى این امت است که برعلیه فرعون و فرعونیان قیام می‌کند. این یک سنت گرامى است که همیشه موسى زاده‌گان بر علیه فرعونیان می‌شورند...

اینجا تاریک و خموش در بین مردگان متحرک زنده‌اى با گام‌هاى استوار. بله على(ع) تنهاست و درد قلبش را مى‌آزارد، على(ع) از بیشترین افرادى که رنج می‌برد نه کافرین بودند و نه منافق، بلکه افراد خویش بود و در آن زمان که على(ع) فرمان داد و اجرا نکردند و گوش فرا ندادند، واى بر ما که على(ع) را تنها گذاشتیم... امام را تنها نگذارید.

حسین علیه السلام، فریادى در سکوت و جرقه‌اى در ظلمت با گام‌هاى استوار که بر خاک مى‌نهد؛ برادرم بدان اگر دل آن را ندارى که شهادت را انتخاب کنى مرگ تو را فرا خواهد گرفت. برادرانم و خواهرانم پس حسین(ع) را تنها مگذارید، آنها که رفتند کارى حسینی کردند و آنها که ماندند باید کارى زینبى کنند وگرنه یزیدند.

برادرانم و خواهرانم بدانید که مسئولیتى بس عظیم به دوش دارید؛ شما وارث خون شهدایید. برادران و خواهران مسلمانم مراقب این گروهک‌ها باشید که این‌ها بزرگترین خطر براى انقلابند. چشم و گوشتان به حسینه جماران باشد و خداى ناکرده امام را تنها مگذارید.

بر سر، مادیات دنیا با هم گلاویز نشوید. کمى هم به معاد بیاندیشید. مواظب منافقان باشید که از کفار هزاران بار خطرناکترند. ظاهرشان دوست و با‌ایمان است اما خدا از باطنشان خبر دارد.

برادر و همرزمانم، سنگرها را در هر جا که هستید خالى مگذارید.

اگر نویسنده‌اى کاغذ و قلمت را بر زمین مگذار. اگر پاسدارى اسلحه‌ات را محکم بگیر و حواست جمع باشد که کشتنت براى خدا باشد و کشته شدنت هم براى خدا... اگر کارگر و کاسبی مساجد را خالى مگذارید. که بزرگترین سنگرها است. گفتنى‌ها زیاد است و اما وقت کم. اللهم ارزقنا توفیق الشهادت فى سبیلک. جانبازان مرگ را چنان مى‌جویند که شاعر قافیه را و عاشق معشوق را و کودکان آینه را.

سیدهاشم رستگارمن.

دوم خرداد سال 1360»

پایان خبر