از اتیوپی تا شیراز:
روایت جراح کولورکتال از تجربه فلوشیپ در دانشگاه علوم پزشکی شیراز
دانشگاه علوم پزشکی شیراز همواره افتخار میزبانی پزشکان و جراحان برجسته از کشورهای مختلف را داشته و معاونت بینالملل دانشگاه، مسئولیت پذیرش و پشتیبانی از آنها را بر عهده دارد. برنامه فلوشیپ جراحی کولورکتال این دانشگاه، به دلیل کیفیت بالای آموزشی، اساتید برجسته و حجم بالای اعمال جراحی پیشرفته، به یکی از معتبرترین دورههای فوقتخصصی منطقه تبدیل شده است.

در این گفتوگوی صمیمی، روابط عمومی معاونت بینالملل دانشگاه با دانشآموخته فلوشیپ جراحی کولورکتال از کشور اتیوپی به گفتوگو نشسته است؛ پزشکی که با موفقیت این دوره را به پایان رسانده و اکنون از مسیر حرفهای خود، دلایل انتخاب شیراز، تجربیات ارزشمندش در این دانشگاه و برنامههای بزرگش برای توسعه خدمات تخصصی کولورکتال در کشورش سخن میگوید.
ابتدا لطفاً کمی از سوابق تحصیلی و حرفهایتان برای مخاطبان ما بفرمایید.
من «عدنان عبدالقادر محمد» هستم و در اتیوپی متولد و در یک خانواده متوسط بزرگ شدم. سال ۲۰۱۵ کارشناسی پزشکی عمومی را تمام کردم و سال ۲۰۱۶ وارد رزیدنتی جراحی عمومی دانشگاه هارامایا (یکی از قدیمیترین و معتبرترین دانشگاههای اتیوپی) شدم و سال ۲۰۲۰ با رتبه ممتاز فارغالتحصیل شدم.
بعد از تخصص، سه سال بهعنوان جراح متخصص و استادیار در همان دانشگاه فعالیت کردم و مسئولیتهای مهمی از جمله هماهنگی دورههای تخصصی و مدیریت اداره حاکمیت بالینی و بهبود کیفیت بیمارستان را بر عهده داشتم.
چرا از میان همه شاخههای جراحی، کولورکتال را انتخاب کردید؟
این رشته هم دقت فنی بسیار بالا میخواهد و هم میتوان با آن زندگی بیماران را بهطور چشمگیری بهتر کرد. در اتیوپی بار بیماریهای کولورکتال بهویژه سرطان بسیار بالاست، اما تا پیش از این حتی یک جراح فوقتخصص کولورکتال با آموزش رسمی روشهای کمتهاجمی نداشتیم. این خلأ من را مصمم کرد که این مسیر را بروم و حالا که دوره را تمام کردهام، آمادهام این دانش را به کشورم منتقل کنم.
چرا ایران و بهخصوص دانشگاه علوم پزشکی شیراز را برای فلوشیپ انتخاب کردید؟
ایران در جراحیهای پیشرفته و بهویژه کمتهاجمی شهرت جهانی دارد. برنامه فلوشیپ کولورکتال شیراز با اساتید برجسته، حجم بسیار بالای بیماران متنوع، امکانات لاپاراسکوپی و روبوتیک عالی و برنامه آموزشی کاملاً روزآمد، دقیقاً همان چیزی بود که من برای رسیدن به سطح بالای تخصصی نیاز داشتم. ضمن اینکه ارتباط تاریخی و فرهنگی خوب بین ایران و اتیوپی و مهماننوازی معروف مردم ایران باعث شد شیراز واقعاً برایم خانه دوم شود.
چطور به این اطمینان رسیدید که شیراز بهترین انتخاب است؟
از طریق لینکدین با چند نفر از فارغالتحصیلان قبلی این فلوشیپ صحبت کردم؛ همه بدون استثنا از کیفیت آموزش و تکنیکهای پیشرفته تعریف کردند. همچنین با جراحان کولورکتال شناختهشده بینالمللی مشورت کردم و همهشان گفتند شیراز یکی از بهترین مراکز آموزش کولورکتال در منطقه و حتی جهان است. این تأییدها تصمیم من را قطعی کرد.
حالا که فلوشیپ را با موفقیت به پایان رساندهاید، تجربهتان در شیراز را چطور ارزیابی میکنید؟
صادقانه بگویم، یکی از بهترین و غنیترین دورههای زندگی حرفهای من بود. اساتید گروه جراحی کولورکتال نه تنها از نظر دانش و مهارت جراحی در سطح جهانی بودند، بلکه در اخلاق حرفهای، رفتار با بیمار و تواضع نیز برایم الگو شدند. هنوز هم هر روز از آموزههایشان استفاده میکنم.
بیمارستانهای آموزشی عالی مدیریت میشدند؛ ایمنی بیمار همیشه در اولویت بود، تجهیزات کاملاً بهروز و محیط فوقالعاده مناسب آموزش بالینی بود. کادر پرستاری و پشتیبان هم بسیار حرفهای و همراه بودند.
و البته شهر شیراز، شهر شعر، مهماننوازی. زندگی در کنار حافظیه و سعدیه و قدم زدن در باغهای بهاری، خستگی کار سنگین را کاملاً از بین میبرد. هنوز که هنوز است دلم برای شیراز تنگ میشود.
توصیه شما به پزشکانی که قصد شرکت در دوره های فلوشیپ دانشگاه علوم پزشکی شیراز را دارند چیست؟
با اطمینان کامل و از صمیم قلب دانشگاه علوم پزشکی شیراز را توصیه میکنم. اینجا ترکیبی بینظیر از آموزش در سطح جهانی، اساتید استثنایی، حجم بالای عملهای پیچیده و محیطی گرم و حمایتگر است.
برنامه آیندهتان بعد از فارغالتحصیلی چیست؟
هماکنون در حال بازگشت به اتیوپی هستم و در دانشگاه هارامایا اولین برنامه رسمی آموزش فلوشیپ جراحی کولورکتال با تأکید بر روشهای کمتهاجمی را راهاندازی خواهم کرد. هدفم این است که خدمات پیشرفته کولورکتال را به مردم اتیوپی ارائه دهم و همزمان نسل بعدی جراحان کولورکتال کشورم را تربیت کنم. تمام دانش و مهارتی که در شیراز کسب کردم، حالا در خدمت مردم کشورم خواهد بود.
من هم از صمیم قلب از همه اساتید، همکاران، کادر درمانی و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شیراز تشکر میکنم. شیراز برای من فقط یک مرکز آموزشی نبود؛ یک تجربه زندگی عمیق و فراموشنشدنی بود که تا آخر عمر همراهم خواهد ماند.
نظر دهید